Stefan Adamiecki

Stefan Adamiecki

kapitan administracji
Data i miejsce urodzenia	26 września 1893 Warszawa, Królestwo Polskie
Data i miejsce śmierci	wiosna 1940 Charków, USRR, ZSRR
Przebieg służby
Lata służby	1915–1940
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego Wojsko Polskie
Jednostki	12 Pułk Artylerii Lekkiej
Stanowiska	oficer adm.-mat.
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Stefan Adamiecki (ur. 26 września 1893 w Warszawie, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – kapitan administracji (artylerii) Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 26 września 1893 w Warszawie, w rodzinie Stefana i Stefanii z Dobrzańskich. Egzamin dojrzałości zdał po ukończeniu Szkoły Handlowej Zgromadzenia Kupców w Warszawie. Naukę kontynuował w latach 1912–1915 na Wydziale Chemii Politechniki Lwowskiej, a następnie w SGGW w Warszawie.

W 1915 został wcielony do armii rosyjskiej. Brał udział w walkach na froncie rosyjskim i niemieckim. W grudniu 1917 wstąpił do I Korpusu Polskiego. Za udział w walkach z bolszewikami został odznaczony Amarantową Wstążką. W lipcu 1918 internowany w obozie Iwanowo. Zwolniony w październiku tego samego roku.

Po zwolnieniu z niewoli wstąpił na ochotnika do 1 pułku szwoleżerów, skąd został przeniesiony do baterii dywizyjnej artylerii konnej w Dowództwie Okręgu Korpusu w Warszawie. Po skończeniu Szkoły Podoficerskiej Artylerii w Poznaniu, 14 czerwca 1920 jako podchorąży został wcielony do 4 dywizjonu artylerii konnej na stanowisko dowódcy plutonu. Z dywizjonem odbył kampanię wojenną 1920. Za udział w walkach z kawalerią Budionnego, dowodząc 4 baterią 4 dak w bitwach pod Mikołajowem i Antoninem w sierpniu 1920 został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari.

1 października 1920 został mianowany podporucznikiem. Do 1923 służył w 4 dak w Suwałkach, przeniesiony następnie do 11 dywizjonu artylerii konnej w Bydgoszczy na stanowisko dowódcy baterii, ale w grudniu 1928 już jako porucznik wrócił do 4 dak. W grudniu 1934 został przeniesiony do 12 pułku artylerii lekkiej w Złoczowie. Później został przeniesiony do korpusu oficerów administracji, grupa administracyjna. W marcu 1939 nadal pełnił służbę w 12 pal na stanowisku oficera administracyjno-materiałowego.

Po agresji III Rzeszy na Polskę walczył w obronie Lwowa. Po agresji ZSRR na Polskę i kapitulacji miasta przed Armią Czerwoną wbrew warunkom kapitulacji wzięty do niewoli sowieckiej, osadzony w obozie w Starobielsku, a następnie zamordowany przez NKWD w Charkowie. Pochowany został na Polskim Cmentarzu Wojennym w Charkowie.

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 3188 (1922)
• Krzyż Walecznych (dwukrotnie: po raz pierwszy w 1921)
• Medal Niepodległości (20 lipca 1932)
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
• Amarantowa wstążka
• Medal 10 Rocznicy Wojny Niepodległościowej (Łotwa, 1929)

Zobacz też

• Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• Obozy NKWD dla jeńców polskich
• Ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Charkowie
• Zbrodnia katyńska

Bibliografia

• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Banaszek Kazimierz; Roman Wanda Krystyna; Sawicki Zdzisław: Kawalerowie Orderu Virtuti Militari w mogiłach katyńskich. Kapituła Orderu Wojennego Virtuti Militari, 2000. ISBN 83-87893-79-X.
• Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.