Stefan Franciszek Popiel

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan Franciszek Popiel
Ilustracja
podpułkownik łączności podpułkownik łączności
Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1889
Sucha

Data śmierci

po 1938

Przebieg służby
Lata służby

1914–1933

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

Kadra 8 Batalionu Telegraficznego

Stanowiska

komendant kadry

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Późniejsza praca

Ministerstwo Poczt i Telegrafów

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Stefan Franciszek Popiel (ur. 27 listopada 1889 w Suchej, zm. po 1938) – podpułkownik łączności Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 27 listopada 1889 w Suchej, w rodzinie Jakuba i Otylii z domu Wirth[1]. Ukończył Wydział Budownictwa Wyższej Szkoły Przemysłowej w Krakowie[1].

W czasie I wojny światowej walczył w Legionach Polskich. Był oficerem 5 pułku piechoty. Dowodził pułkowym oddziałem telefonicznym. 28 kwietnia 1916 awansował na chorążego, a 1 grudnia 1916 na podporucznika[2]. Po kryzysie przysięgowym, w lipcu 1917, pełnił służbę w kompanii telegraficznej Polskiego Korpusu Posiłkowego.

Jako podporucznik byłego Polskiego Korpusu Posiłkowego reskryptem Rady Regencyjnej z 31 października 1918 roku został przydzielony do podległego jej Wojska Polskiego z zatwierdzeniem posiadanego stopnia[3].

W 1920 dowodził kompanią zapasową telegraficzną nr 1 w Puławach. 30 lipca 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu majora, „w Korpusie Wojsk Łączności, w grupie byłych Legionów Polskich”[4]. 1 czerwca 1921 pełnił służbę w Wojskowej Dyrekcji Telegrafów i Telefonów Nr I, pozostając na ewidencji I baonu zapasowego telegraficznego[5].

3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 18. lokatą w korpusie oficerów łączności[6]. 29 maja 1923 roku został przydzielony z Centralnych Zakładów Wojsk Łączności do 2 pułku łączności w Jarosławiu na stanowisku pełniącego obowiązki zastępcy dowódcy pułku[7][8]. W czerwcu 1924 został przesunięty na stanowisko kwatermistrza pułku[9]. Później został ponownie przesunięty na stanowisko zastępcy dowódcy pułku[10]. Na początku 1928 został odkomenderowany na 3-miesięczny kurs unifikacyjny dla dowódców pułków w Doświadczalnym Centrum Wyszkolenia w Rembertowie[11]. W kwietniu 1929 został wyznaczony na stanowisko dowódcy pułku[12]. Z dniem 1 kwietnia 1930 powierzono mu czasowe pełnienie obowiązków dowódcy 3 Grupy Łączności, a jesienią tego roku został wyznaczony na stanowisko pełniącego obowiązki dowódcy grupy[13]. Jesienią 1931, po likwidacji Dowództwa 3 Grupy Łączności, został przeniesiony do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr X z zachowaniem dotychczasowego dodatku służbowego[14]. W grudniu 1932 został wyznaczony na stanowisko komendanta kadry 8 batalionu telegraficznego w Toruniu[15]. Od 1 stycznia do 24 marca oraz od 1 czerwca 1933 był oddany do dyspozycji Ministerstwa Poczt i Telegrafów[16]. Z dniem 30 czerwca 1933 został przeniesiony do rezerwy z równoczesnym przeniesieniem w rezerwie do 5 batalionu telegraficznego w Krakowie[17]. Do września 1939 pracował na stanowisku dyrektora Dyrekcji Okręgu Poczt i Telegrafów w Katowicach.

30 czerwca 1917 ożenił się z Leokadią ze Szwarców[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Żołnierze Niepodległości : Popiel Stefan Franciszek. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2023-03-24].
  2. ↑ Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 47.
  3. ↑ Dz. Rozp. Komisji Wojskowej Nr 2 z 1 listopada 1918 roku, s. 16.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 30 z 11 sierpnia 1920 roku, s. 692.
  5. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 359, 827.
  6. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 255.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 37 z 8 czerwca 1923 roku, s. 385.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 960, 967.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 877, 884.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 613, 620.
  11. ↑ Kronika. „Wiadomości Jarosławskie”. Nr 1, s. 5, 5 lutego 1928. 
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 27 kwietnia 1929 roku, s. 119.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 5.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 240.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 425.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 142, 146.
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 141.
  18. ↑ M.P. z 1931 r. nr 87, poz. 137.
  19. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-03-04]..
  20. ↑ M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 337.
  21. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634.
  22. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928, s. 405.
  23. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-03-04]..

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stefan_Franciszek_Popiel&oldid=69940839”