Stefan Szlachtycz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan Szlachtycz
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1930
Kraków

Zawód

reżyser, scenarzysta

Stefan Szlachtycz (ur. 1 lipca 1930 w Krakowie) – polski reżyser filmowy, telewizyjny i teatralny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent architektury na Politechnice Krakowskiej oraz Wydziału Reżyserii PWSFTviT w Łodzi. Główny reżyser TVP (1974–1985) oraz dyrektor Teatru Telewizji (1985–1987). Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[1].

Wybrana filmografia[edytuj | edytuj kod]

Filmy telewizyjne[edytuj | edytuj kod]

Filmy krótkometrażowe[edytuj | edytuj kod]

  • Nihil est (1983)

Filmy dokumentalne[edytuj | edytuj kod]

Spektakle telewizyjne[edytuj | edytuj kod]

  • Partita na instrument drewniany (1974)
  • Długie pożegnanie (1982)

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • 1965: II Telewizyjny Festiwal Teatrów Dramatycznych - nagroda - razem z Ryszardem Smożewskim - za opracowanie telewizyjnego scenariusza Barbary Radziwiłłówny Alojzego Felińskiego (Teatr Rozmaitości w Krakowie)
  • 1971: „Złoty Ekran” w kategorii programy edukacyjne za cykl Fakty mówią
  • 1976: Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji za Tylko Beatrycze
  • 1977: „Złoty Szczupak” na Festiwalu Filmów i Widowisk Telewizyjnych w Olsztynie za film Tylko Beatrycze
  • 1985: I Nagroda Przeglądu Filmów Baletowych w Łodzi za Nihil Est
  • 2002: Statuetka „Gwiazda Telewizji Polskiej” przyznana z okazji 50-lecia TVP za filmy i spektakle teatralne

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1297

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]