Stefan Ziemięcki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stefan Ziemięcki

Stefan Andrzej Aleksander Ziemięcki (ur. 6 lipca 1776 (?)[1] w Górówce (woj. poznańskie)[2][3][a], zm. 1847 w Dziećmierzowie k. Kórnika[2][3][b]) – oficer armii pruskiej, generał brygady Wojska Polskiego z czasów powstania listopadowego.

W 1780 wstąpił do armii pruskiej[1]. W latach 1792–1795 walczył przeciwko republikańskiej Francji. Stopień oficerski podporucznika uzyskał w 1805. Walczył i odznaczył się pod Auerstedt (1806).

Służbę pruską porzucił w 1809 w stopniu kapitana, przechodząc do armii Księstwa Warszawskiego. Szef szwadronu w wojnie polsko-austriackiej w 1809 roku[3]. Brał udział w wojnie z Austrią w 1809[1]. Podczas kampanii rosyjskiej w 1812, pod Berezyną dostał się do niewoli.

Po uwolnieniu w 1815 wszedł do 2 pułku strzelców konnych armii Królestwa Polskiego w stopniu majora. Podpułkownik z 1817, pułkownik z 1820. Stanowisko dowódcy pułku objął w 1829.

W powstaniu listopadowym, w styczniu 1831 objął stanowisko dowódcy brygady jazdy i na jej czele walczył pod Grochowem, gdzie został ranny w rękę. Po wyleczeniu wycofał się z armii polowej i został inspektorem rezerw kawaleryjskich. Generał brygady z 12 maja 1831[1].

Zdecydowany przeciwnik kapitulacji powstania. Do jego końca pozostawał w służbie. Internowany w Prusach. Po uwolnieniu przebywał na emigracji. Ok. 1840 powrócił do Wielkopolski i osiadł w Dziećmierzowie, gdzie zmarł.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego nie wymienia miejscowości Górówka, nie ma jej także w Wielkopolsce we współczesnym wykazie urzędowych nazw miejscowości i ich części[4]. W Wielkopolsce położone jest natomiast Gurówko (dawn. Górówko). Możliwe jest więc, że w materiałach źródłowych doszło do przekręcenia nazwy.
  2. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego nie wymienia miejscowości Dziećmierzów, nie ma jej także we współczesnym wykazie urzędowych nazw miejscowości i ich części[4]. W pobliżu Kórnika położone jest natomiast Dziećmierowo. Możliwe jest więc, że w materiałach źródłowych doszło do przekręcenia nazwy.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Marek Tarczyński, Generalicja powstania listopadowego, Warszawa: Wydawnictwo MON, 1980, s. 395-396, ISBN 83-11-06343-5.
  2. a b Henryk Kosk, Lidia Kosk, Generalicja polska. Popularny słownik biograficzny. T. 2, M - Ż, suplement, Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajaks, 2001, ISBN 83-87103-81-0, OCLC 69534875.
  3. a b c Ziemięcki Stefan Andrzej, [w:] Maksymilian Judycki, Zbigniew Judycki, Polacy w armii Napoleona. Słownik biograficzny dowódców, Warszawa 2021, s. 69, ISBN 978-83-66640-51-1, OCLC 1289319903 [dostęp 2022-07-08].
  4. a b Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części [online], Serwis Rzeczypospolitej Polskiej. Otwarte Dane, 2019 [dostęp 2022-07-08].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Piotr Kosk, Generalicja polska. Popularny słownik biograficzny. T. 2, M - Ż, suplement, Lidia Kosk (red.), Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajaks, 2001, ISBN 83-87103-81-0, OCLC 69534875.