Stefka Berowa
| Imię i nazwisko |
Стефка Берова |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Zawód | |
| Współmałżonek |
Jordan Marchinkow (roz. w 1990) |
| Lata aktywności |
1968-2014[1] |
Stefka Berowa (bułg.: Стефка Берова, ur. 3 maja 1942 w Sopocie) – bułgarska aktorka filmowa i piosenkarka.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Berowa studiowała w Narodowej Akademii Sztuk Teatralnych i Filmowych im. „Krystjo Sarafowa” w Sofii a następnie studiowała w akademii muzycznej w klasie legendarnej Iriny Chmichowej. Pracowała w wielu teatrach dramatycznych w kraju, w tym w prestiżowym Teatrze Narodowym im. Iwana Wazowa w stolicy[2]. Jej kariera piosenkarska zaczęła się od „Studio 5” i zespołów „Metronom” i „Sofia”. Stworzyła legendarny duet w życiu i na scenie z Jordanem Marchinkowem. Oboje szybko stali się ulubieńcami w Bułgarii. Ich piosenka Semeen Spomen Za Pomorie stała się popularnym hymnem miłości, za który otrzymali w 1975 roku nagrodę na festiwalu piosenki Burgas i morze (Бургас и морето)[2]. Stworzyli razem wiele niezapomnianym przebojów i stali się najpopularniejszym duetem na rodzimej scenie. W okresie największej popularności dawali 800 koncertów rocznie podróżując po całej Bułgarii. Współpracowali z najlepszymi kompozytorami: Atansem Kossewem, Miszą Waklinowem, Tonczo Russewem, Naidenem Andreewem, Zornitsą Popową i innymi[2].
W 1990 roku rozpadło się ich małżeństwo i Berowa rozpoczęła solową karierę. Teksty jej piosenek z tego okresu nabrały nowego, głębszego znaczenia. Większość z nich stworzyła dla niej poetka Nadjeżda Zachariewa, z którą się przyjaźniła. Drugą ważną dla niej osobą była piosenkarka Katja Filipowa, której śmierć w 2012 roku ciężko przeżyła[2]. Stefka Berowa jest członkiem komitetu inicjatyw Fundacji im. Stefana Woronowa, chętnie śpiewa na koncertach charytatywnych, szczególnie tym przeznaczonym dla ochrony dzieci i pomocy osobom bezdomnym. W 2016 roku otrzymała od prezydenta Bułgarii odznaczenie św. Cyryla i Metodego[2][3][4].
Wybrane role[edytuj | edytuj kod]
- 1965: Bohater naszych czasów, Bela, tyt. org. Bella: Geroy nashego vremeni
- 1969: Wolność albo śmierć, tyt. org. Svoboda ili smart
- 1975: Dzielnica willowa, tyt. org. Wilna Zona
- 1988: Czas przemocy, tyt. org. Vreme na nasilie
- 2011: Conan Barbarzyńca, tyt. org. Conan the Barbarian
- 2013: Pająki, tyt. org. Spiders
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Стефка Берова. Kinopoisk.ru. [dostęp 2019-05-08]. (ros.).
- ↑ a b c d e EМИ МАРИЯНСКА: Стефка Берова на 75 - една щастлива баба на прекрасен внук. Impressio. [dostęp 2019-05-08]. (bułg.).
- ↑ МИНИСТЪР ВЕЖДИ РАШИДОВ ПОЗДРАВИ НОВИТЕ НОСИТЕЛИ НА ВИСШИ ДЪРЖАВНИ ОТЛИЧИЯ. Government. [dostęp 2019-05-08]. (bułg.).
- ↑ Росен Плевнелиев: Българската нация дължи изключително много на своите рицари на културата, знанието и науката. Президента на Република България. [dostęp 2019-05-08]. (bułg.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Stefka Berowa w bazie IMDb (ang.)
- Stefka Berowa w bazie Filmweb
- Film dok. o Stefce Berowej