Stenocarpus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stenocarpus
Ilustracja
Stenocarpus salignus
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

srebrnikopodobne

Rząd

srebrnikowce

Rodzina

srebrnikowate

Rodzaj

Stenocarpus

Nazwa systematyczna
Stenocarpus R. Br.
Trans. Linn. Soc. London 10: 201. 8 Mar 1810 (nom. cons.)[3]
Typ nomenklatoryczny

S. umbellifer (Forster & Forster) Druce[3]

Okwiat gatunku Stenocarpus sinuatus

Stenocarpus R. Br. – rodzaj roślin z rodziny srebrnikowatych (Proteaceae). Obejmuje co najmniej 3 gatunki[4] występujące naturalnie w Australii, Nowej Kaledonni oraz na Nowej Gwinei i wyspach Aru[5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja i podział rodziny według Angiosperm Phylogeny Website (aktualizowany system APG III z 2009)

Rodzaj z rodziny srebrnikowatych stanowiącej grupę siostrzaną dla platanowatych, wraz z którymi wchodzą w skład rzędu srebrnikowców, stanowiącego jedną ze starszych linii rozwojowych dwuliściennych właściwych[2]. W obrębie rodziny rodzaj stanowi klad bazalny w plemieniu Embothrieae Rchb., 1828. Plemię to klasyfikowane jest do podrodziny Grevilleoideae Engl., 1892[6][7].

Wykaz gatunków[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-10-10] (ang.).
  3. a b Stenocarpus. Index Nominum Genericorum (ING). [dostęp 2014-09-09]. (ang.).
  4. a b Stenocarpus. The Plant List. [dostęp 2014-09-09]. (ang.).
  5. Roger Spencer: Horticultural Flora of South-Eastern Australia. UNSW Press, 2002, s. 323. ISBN 978-0868406602. (ang.).
  6. Peter H. Weston, Nigel P. Barker. A new suprageneric classification of the Proteaceae, with an annotated checklist of genera. „Telopea”. 11, 3, s. 314–344, 2006. 
  7. Hoot, S.B. & Douglas, A.W. (1998). Phylogeny of the Proteaceae based on atpB and atpB-rbcL intergenic spacer region sequences. Australian Systematic Botany 11. p. 301-320