Stenus excubitor

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stenus excubitor
Erichson, 1839
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

kusakowate

Podrodzina

myśliczki

Rodzaj

Stenus

Podrodzaj

Stenus (Stenus)

Gatunek

Stenus (Stenus) excubitor

Synonimy
  • Stenus neglectus Gerhardt, 1899
  • Stenus rossicus Bernhauer, 1903
  • Stenus silesiacus L. Benick, 1921

Stenus excubitorgatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny myśliczków (Steninae).

Gatunek ten został opisany w 1839 roku przez Wilhelma Ferdinanda Erichsona[1].

Chrząszcz o połyskującym ciele długości od 3,7 do 4 mm. Szerokość jego głowy mierzona wraz z oczami jest nieco większa niż nasady pokryw. Na powierzchni przedplecza i pokryw punkty, przynajmniej w większości, nie stykają się ze sobą. Długość przedplecza jest nie mniejsza niż pokryw. Początkowe tergity odwłoka mają pośrodku części nasadowych pojedyncze, krótkie listewki. Co najmniej cztery pierwsze tergity mają boczne brzegi odgraniczone szerokimi bruzdami. Odnóża są ubarwione czarno z częściowo czerwonobrunatnymi udami. Smukłe tylne stopy prawie dorównują długością goleniom[2].

Owad palearktyczny, rozprzestrzeniony od Danii, południowej Szwecji i Finlandii po wschodnią Europę i Kaukaz. W Polsce rzadki. Zasiedla wilgotne, mocno zacienione lasy i pobrzeża kałuż[3][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Inscecta: Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. IV Staphylinine Group (Part I): Euastethinae, Leptotyphlinae, Megalopsidiinae, Oxyporinae, Pseudopsinae, Solieriinae, Steninae. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 1807-2440, 2001. Nowy Jork. 
  2. a b Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 b Kusakowate - Staphylinidae: Myśliczki - Steninae. Warszawa: PWN, PTEnt., 1961.
  3. B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Staphylinidae część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (6), 1979.