Stepan Pasicznyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stepan Pasicznyk
Ilustracja
Data urodzenia

9 stycznia 1998

Wzrost

180 cm[1]

Reprezentacja

 Ukraina

Stepan Bohdanowycz Pasicznyk (ukr. Степан Богданович Пасічник[2], ur. 9 stycznia 1998) – ukraiński skoczek narciarski. Uczestnik mistrzostw świata seniorów (2015) i juniorów (2015, 2016), a także Zimowych Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2016 i Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2015. Wielokrotny medalista mistrzostw Ukrainy w skokach narciarskich.

W zawodach międzynarodowych zdobywał punkty do klasyfikacji generalnej jedynie w cyklach FIS Cupu (w pojedynczym konkursie najwyżej uplasował się na 11. miejscu) i Pucharu Karpat (w pojedynczym konkursie najwyżej na 6. pozycji). W konkursach Pucharu Kontynentalnego najwyżej zajął 38. miejsce (w ramach letniej odmiany tego cyklu, zimą w najlepszym starcie uplasował się na 44. pozycji), ani razu nie zdobywając punktów potrzebnych do uzyskania prawa startu w Pucharze Świata.

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Pasicznyk zaczął trenować skoki narciarskie w 2008 roku[3]. Początkowo uprawiał również kombinację norweską, startując w tej dyscyplinie w lokalnych zawodach[4][5].

W lutym 2012 roku wziął udział w Mistrzostwach Krajów Bałkańskich w Skokach Narciarskich 2012, zajmując w nich 6. i 8. miejsce[6].

W marcu 2013 roku, wraz z drużyną Tarnopol II (startującą w składzie Ołeh Wiliwczuk, Stepan Pasicznyk, Rusłan Bałanda i Wasyl Żurakiwśkyj), zdobył brązowy medal mistrzostw Ukrainy w konkursie drużynowym na skoczni normalnej[7].

Sezon 2013/2014[edytuj | edytuj kod]

Sezon letni[edytuj | edytuj kod]

W oficjalnych zawodach międzynarodowych rozgrywanych pod egidą Międzynarodowej Federacji Narciarskiej (FIS) zadebiutował 27 lipca 2013 roku, zajmując 77. pozycję w FIS Cupie. Dzień później był z kolei 87. Odległe pozycje zajmował także kilkanaście dni później podczas zawodów tej samej rangi w Zakopanem, gdzie w obu startach uplasował się na 64. miejscu[6][8].

21 września 2013 roku zadebiutował w Pucharze Karpat, dwukrotnie zajmując 11. miejsce w konkursach rozegranych w kompleksie Skalite[6]. Dzięki zdobytym wówczas punktom (łącznie 48) uplasował się na 20. w klasyfikacji generalnej sezonu 2013/2014 tego cyklu[9].

Tydzień później, w rumuńskim Râșnovie, Pasicznyk zdobył także pierwsze w karierze punkty FIS Cupu, plasując się najpierw na 26., a następnie na 29. miejscu. W sumie zgromadził ich 7, co sklasyfikowało go na 244. pozycji sezonu 2013/2014 tego cyklu. Były to jednocześnie jego ostatnie starty w zawodach organizowanych pod egidą FIS w sezonie letnim 2013[6][8].

Sezon zimowy[edytuj | edytuj kod]

W sezonie zimowym 2013/2014 startował głównie w Pucharze Kontynentalnym, gdzie plasował się w ósmej i dziewiątej dziesiątce. W zawodach tej rangi zadebiutował w grudniu 2013 roku w Renie, gdzie zajął 86. i 87. miejsce. W kolejnych startach w zawodach tej rangi plasował się na 75. i 78. miejscu (w Courchevel) oraz na 74. i 76. pozycji (w Seefeld in Tirol). Udział w rywalizacji międzynarodowej w sezonie 2013/2014 zakończył w lutym 2014 roku, startami w FIS Cupie w Zakopanem, gdzie zajmował 68. i 81. miejsce[6][8].

W marcu 2014 roku, wraz z zespołem Tarnopol I (oprócz Stepana Pasicznyka skakali w nim Rusłan Bałanda, Andrij Kłymczuk i Wiktor Pasicznyk), zdobył złoty medal mistrzostw Ukrainy[10].

Sezon 2014/2015[edytuj | edytuj kod]

Sezon letni[edytuj | edytuj kod]

Starty na arenie międzynarodowej w sezonie letnim 2014 rozpoczął w Letnim Pucharze Kontynentalnym, zajmując w swoich trzech pierwszych konkursach 50. pozycję (dwukrotnie w Wiśle i raz w miejscowości Frenštát pod Radhoštěm), a w czwartym 51. miejsce (Frenštát pod Radhoštěm)[6][11].

We wrześniu 2014 roku wziął udział w 2 konkursach Pucharu Karpat i 4 zawodach FIS Cupu rozegranych w Szczyrku i Râșnovie. W rywalizacji w Pucharze Karpat zajmował 8. (Szczyrk) i 6. (Râșnov) pozycje, łącznie gromadząc 72 punkty, które pozwoliły mu uplasować się na 14. miejscu w klasyfikacji generalnej tego cyklu w sezonie 2014/2015[6]. Z kolei w konkursach FIS Cupu plasował się na 29. i 36. (Szczyrk) oraz 28. i 29. (Râșnov) miejscu, zdobywając w sumie 7 punktów, dzięki którym (w zimowej części sezonu 2014/2015, podobnie jak w poprzednim, nie powiększył już bowiem swojego dorobku punktowego) został sklasyfikowany na 195. pozycji w sezonu 2014/2015 cyklu FIS Cup[6][11].

W październiku 2014 roku zdobył złoty medal w konkursie drużynowym letnich mistrzostw Ukrainy w konkursie drużynowym na skoczni normalnej (wraz z nim w zespole skakali Rusłan Bałanda, Wiktor Pasicznyk i Andrij Kłymczuk)[12].

Sezon zimowy[edytuj | edytuj kod]

Starty międzynarodowe w sezonie zimowym 2014/2015 zaczął w grudniu 2014 roku, gdy najpierw zajął 57. miejsce w FIS Cupie w Szczyrbskim Jeziorze, a następnie w Engelbergu plasował się w siódmej dziesiątce Pucharu Kontynentalnego (67. i 68. miejsce). W styczniu 2015 roku powrócił do FIS Cupu, gdzie zajmował miejsca w czwartej i piątej dziesiątce (52. i 49. w Zakopanem oraz 47. i 34. w Kranju)[6][11].

Na przełomie stycznia i lutego 2015 roku Pasicznyk wystartował w dwóch imprezach juniorskich rangi mistrzowskiej. 27 stycznia zajął 15. pozycję w konkursie indywidualnym skoczków na Zimowym Olimpijskim Festiwalu Młodzieży Europy 2015 po tym, jak w drugiej serii oddał słabszy skok[6][11] (po pierwszej serii plasował się na 7. miejscu[13]). Z kolei 5 lutego uplasował się na 47. miejscu konkursu indywidualnego w ramach mistrzostw świata juniorów[6][11].

W lutym 2015 roku wystartował jeszcze w Pucharze Kontynentalnym w Lahti, gdzie plasował się na 44. i 47. pozycji. Starty na arenie międzynarodowej w sezonie 2014/2015 zakończył debiutem na seniorskich mistrzostwach świata – w Falun dwukrotnie odpadał w kwalifikacjach[6][11], zajmując w tej części rywalizacji 58. miejsce na skoczni normalnej i 51. na skoczni dużej[14]. W kwalifikacjach na skoczni dużej był najmłodszym ze startujących skoczków[15].

W marcu 2015 roku ponownie wziął udział w mistrzostwach Ukrainy, zdobywając indywidualnie srebrny medal na skoczni średniej i brązowy medal na skoczni normalnej[16], a drużynowo dwukrotnie (zarówno na skoczni średniej, jak i normalnej) złoty medal (w obu przypadkach w drużynie Tarnopol I skakali z nim Rusłan Bałanda, Andrij Kłymczuk i Wiktor Pasicznyk)[17].

Sezon 2015/2016[edytuj | edytuj kod]

Sezon letni[edytuj | edytuj kod]

Sezon letni 2015 rozpoczął w sierpniu 2015 roku. W miesiącu tym wziął udział w 6 konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego i 3 zawodach FIS Cupu, ani razu nie zdobywając punktów do klasyfikacji generalnej któregoś z tych cykli. W startach w LPK, po dyskwalifikacji w pierwszym konkursie w Wiśle, plasował się kolejno na: 52. (Wisła), 52. i 48. (Kuopio) oraz 38. i 41. pozycji (Frenštát pod Radhoštěm). Z kolei w FIS Cupie zajmował kolejno: 51. i 57. (Kuopio) oraz 41. (Szczyrk) miejsce[6][18].

We wrześniu 2015 roku w Râșnovie ponownie zajął miejsca w najlepszej trzydziestce FIS Cupu, zajmując w rozegranych tam konkursach 15. i 13. miejsce. Łącznie zgromadził 36 punktów, dzięki którym (w zimowej części sezonu bowiem ponownie nie punktował w zawodach tej rangi) uplasował się na 114. miejscu w klasyfikacji generalnej sezonu 2015/2016 tego cyklu. W październiku 2015 roku wziął jeszcze udział w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego w Klingenthal, gdzie zajmował miejsca w siódmej (61.) i szóstej (52.) dziesiątce[6][18].

Sezon zimowy[edytuj | edytuj kod]

Sezon zimowy 2015/2016 Pasicznyk rozpoczął w grudniu 2015 roku, od startów w Pucharze Kontynentalnym w Renie, gdzie plasował się na 69., 65. i 60. miejscu. W styczniu wziął udział w 2 konkursach FIS Cupu w Zakopanem (31. i 54. miejsce) oraz 2 zawodach Pucharu Kontynentalnego w Bischofshofen (51. i 50. pozycja)[6][18].

W lutym 2016 roku wziął udział w dwóch imprezach juniorskich rangi mistrzowskiej – zimowych igrzyskach olimpijskich młodzieży oraz mistrzostwach świata juniorów. W konkursie indywidualnym skoczków na pierwszych z tych zawodów uplasował się na 13. pozycji, a w rywalizacji indywidualnej na mistrzostwach świata juniorów zajął 53. pozycję[6][18].

Starty międzynarodowe w sezonie zimowym 2015/2016 Pasicznyk zakończył w marcu 2016 roku, zajmując w norweskim Vikersund 55. i 54. miejsce[6][18].

Sezon 2016/2017[edytuj | edytuj kod]

Sezon letni[edytuj | edytuj kod]

Latem 2016 wystartował w 5 konkursach FIS Cupu – w Szczyrku (91. i 77.) oraz Kuopio (82.) nie awansował do drugiej serii, udało mu się to z kolei w Râșnovie, gdzie był 11. i 25. W pierwszym z rozegranych w Rumunii konkursów poprawił swój najlepszy w karierze wynik w zawodach tej rangi, a za sprawą zdobytych tam 30 punktów (zimą bowiem już w FIS Cupie nie punktował) sezon 2016/2017 w klasyfikacji generalnej tego cyklu ukończył na 109. lokacie[6][19].

Wziął też udział w 8 zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego, ani razu nie punktując – w Kuopio był 60. i 59., we Frenštácie został zdyskwalifikowany w pierwszym konkursie, a w drugim zajął 38. lokatę, w Stams uplasował się na 55. i 60. pozycji, a w Wiśle był 55. i 59[6][19].

Sezon zimowy[edytuj | edytuj kod]

Zimą w sezonie 2016/2017 w międzynarodowych zawodach pucharowych startował tylko na przełomie grudnia i stycznia. W Pucharze Kontynentalnym w Engelbergu był dwukrotnie 57., a w Garmisch-Partenkirchen 56. i 48. Z kolei w FIS Cupie wziął udział tylko w zmaganiach w Zakopanem, gdzie zajął 52. i 49. pozycję[6][19].

W lutym 2017 w Park City po raz trzeci i ostatni w karierze wystartował w mistrzostwach świata juniorów, plasując się na 49. miejscu w zawodach indywidualnych[6][19]. W tym samym miesiącu po raz drugi wziął też udział w seniorskich mistrzostwach świata – w Lahti odpadł w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego na skoczni normalnej, zajmując w tej części rywalizacji 50. miejsce[20].

W marcu 2017 ponownie stanął na podium mistrzostw Ukrainy, zdobywając medale w obu konkursach indywidualnych – na skoczni średniej brązowy, a na normalnej srebrny (ex aequo z Wiktorem Pasicznykiem)[21].

Sezon 2017/2018[edytuj | edytuj kod]

Sezon letni[edytuj | edytuj kod]

Latem 2017 startował głównie w Letnim Pucharze Kontynentalnym, biorąc udział w 11 z 13 rozegranych wówczas zawodów tej rangi (opuścił tylko konkursy w Trondheim). Ani razu nie punktował – w pierwszym konkursie w Kranju został zdyskwalifikowany, a w drugim był 66., a w kolejnych zawodach zajmował miejsca: 67. (Szczyrk i Wisła), 64. (Frenštát), 61. (oba konkursy w Stams), 62. i 58. (Râșnov) oraz 78. i 75. (Klingenthal). Wziął również udział w zawodach FIS Cupu w Villach (32. i 70.) i Râșnovie (50. i 61.)[6][22].

W letnich mistrzostwach Ukrainy po raz kolejny stawał na podium – w konkursie indywidualnym na skoczni średniej zdobył srebrny medal, a w zawodach drużynowych sięgnął po medal złoty (skocznia średnia) i srebrny (obiekt normalny)[23].

Pod koniec sezonu letniego 2017 doznał poważnego upadku, w wyniku którego opuścił cały sezon zimowy 2017/2018[24].

Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2015 Szwecja Falun nie zakwalifikował się (K-90), nie zakwalifikował się (K-120)
2017 Finlandia Lahti nie zakwalifikował się (K-90)

Starty S. Pasicznyka na mistrzostwach świata – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
NQ 21 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 indywid. 61,0 m 39,0 pkt Nie zakwalifikował się.
NQ 26 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-120 HS-134 indywid. 102,5 m 46,5 pkt Nie zakwalifikował się.
NQ 25 lutego 2017 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 79,0 m 80,8 pkt Nie zakwalifikował się.

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2015 Kazachstan Ałmaty 47. miejsce
2016 Rumunia Râșnov 53. miejsce
2017 Stany Zjednoczone Park City 49. miejsce

Starty S. Pasicznyka na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
47. 5 lutego 2015 Kazachstan Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 indywid. 87,5 m 104,3 pkt 165,6 pkt Johann André Forfang
53. 23 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 indywid. 76,5 m 81,1 pkt 167,9 pkt David Siegel
49. 1 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 indywid. 77,5 m 92,4 pkt 170,8 pkt Viktor Polášek

Igrzyska olimpijskie młodzieży[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2016 Norwegia Lillehammer 13. miejsce

Starty S. Pasicznyka na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
13. 16 lutego 2016 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 indywid. 83,5 m 83,0 m 186,7 pkt 76,1 pkt Bor Pavlovčič

Zimowy olimpijski festiwal młodzieży Europy[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2015 Austria Tschagguns 15. miejsce

Starty S. Pasicznyka na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
15. 27 stycznia 2015 Austria Tschagguns Montafoner Schanzenzentrum K-97 HS-108 indywid. 91,0 m 86,0 m 226,1 pkt 45,2 pkt Niko Kytösaho

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[25]

Sezon 2013/2014
Rena HS111 Rena HS111 Lahti HS130 Lahti HS130 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Courchevel HS96 Courchevel HS96 Sapporo HS100 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Seefeld HS109 Seefeld HS109 Falun HS100 Falun HS100 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Niżny Tagił HS134 punkty
86 87 - - - - 75 78 - - - - - - - - - 74 76 - - - - - 0
Sezon 2014/2015
Rena HS111 Rena HS139 Rena HS139 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Wisła HS134 Wisła HS134 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Planica HS139 Planica HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Brotterode HS117 Lahti HS130 Lahti HS130 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Seefeld HS109 Seefeld HS109 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 punkty
- - - 67 68 - - - - - - - - - - 44 47 - - - - - - - - - 0
Sezon 2015/2016
Rena HS111 Rena HS111 Rena HS139 Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Planica HS139 Planica HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
69 65 60 - - - - - - - - - - - 51 50 - - - - - - - 55 54 - - 0
Sezon 2016/2017
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Sapporo HS100 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Erzurum HS140 Erzurum HS109 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Czajkowskij HS106 Czajkowskij HS106 punkty
- - - - - 57 57 - - 56 48 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[25]

2014
Kranj HS109 Kranj HS109 Wisła HS134 Wisła HS134 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Stams HS115 Stams HS115 Trondheim HS140 Trondheim HS140 punkty
- - 50 50 - - 50 51 - - - - - - 0
2015
Kranj HS109 Kranj HS109 Wisła HS134 Wisła HS134 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Stams HS115 Stams HS115 Oslo HS106 Oslo HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - dq 52 52 48 38 41 - - - - 61 52 0
2016
Kranj HS109 Kranj HS109 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Stams HS115 Stams HS115 Wisła HS134 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- 60 60 59 dq 38 - - 55 60 55 59 - - 0
2017
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Stams HS115 Stams HS115 Trondheim HS138 Trondheim HS138 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
dq 66 67 67 64 61 61 - - 62 58 78 75 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Puchar Beskidów[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce
2017 60.

FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[26]
2013/2014 244.
2014/2015 195.
2015/2016 114.
2016/2017 109.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

Opracowano na podstawie materiału źródłowego:[25]

Sezon 2013/2014
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Kuopio Kuopio Kranj Kranj Zakopane Zakopane Frenštát Frenštát Einsiedeln Einsiedeln Râșnov Râșnov Notodden Notodden Brattleboro Brattleboro Râșnov Râșnov Zakopane Zakopane punkty
- - 77 87 - - - - 64 64 - - - - 26 29 - - - - - - 68 81 7
Sezon 2014/2015
Villach Villach Hinterzarten Hinterzarten Kuopio Kuopio Einsiedeln Einsiedeln Planica Planica Szczyrk Szczyrk Râșnov Râșnov Notodden Notodden Szczyrbskie Jezioro Zakopane Zakopane Kranj Kranj Brattleboro Brattleboro Lake Placid Hinterzarten Hinterzarten punkty
- - - - - - - - - - 29 36 28 29 - - 57 52 49 47 34 - - - - - 7
Sezon 2015/2016
Villach Villach Kuopio Kuopio Szczyrk Szczyrk Einsiedeln Einsiedeln Râșnov Râșnov Notodden Notodden Zakopane Zakopane Pjongczang Pjongczang Whistler Whistler Eau Claire Eau Claire Planica Planica Harrachov Harrachov punkty
- - 51 57 - 41 - - 15 13 - - 31 54 - - - - - - - - - - 36
Sezon 2016/2017
Villach Villach Szczyrk Szczyrk Kuopio Kuopio Einsiedeln Einsiedeln Hinterzarten Hinterzarten Râșnov Râșnov Notodden Notodden Zakopane Zakopane Eau Claire Eau Claire Sapporo Sapporo punkty
- - 91 77 - 82 - - - - 11 25 - - 52 49 - - - - 30
Sezon 2017/2018
Villach Villach Kuopio Kuopio Kandersteg Kandersteg Râșnov Râșnov Whistler Whistler Notodden Notodden Zakopane Zakopane Planica Planica Rastbüchl Rastbüchl Villach Villach Falun punkty
32 70 - - - - 50 61 - - - - - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Українська команда / Ukrainian Team for Lillehammer-2016. issuu.com. [dostęp 2018-05-07]. (ang.).
  2. Stepan Pasichnyk. olympedia.org. [dostęp 2022-03-04]. (ang.).
  3. Athletes / PASICHNYK Stepan. wyog2016.sportresult.com. [dostęp 2016-04-15]. (ang.).
  4. Barbara Niewiadomska: MP UKS w Zagórzu: Jarząbek, Gąsienica-Laskowy i Gąsienica Mistrzami UKS w kombinacji. skijumping.pl, 2008-10-04. [dostęp 2016-04-15].
  5. Alicja Kosman: Wyniki sobotnich zawodów w skokach i kombinacji w Zagórzu. pzn.pl, 2011-08-31. [dostęp 2016-04-15].
  6. a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v Adam Kwieciński: PASICHNYK Stepan 1998.01.09 UKR. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-04-15].
  7. ПРОТОКОЛ Чемпіонат України зі стрибків на лижах з трампліна Командні змагання, Трамплін К-90 м. nicesport.pl, 2013-03-07. [dostęp 2016-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-05)]. (ros.).
  8. a b c Athlete : PASICHNYK Stepan Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2018-05-07]. (ang.).
  9. Bartosz Leja: FIS Carpathian Cup 2013/2014. skokipolska.pl, 2014-04-06. [dostęp 2016-04-15].
  10. Здобутки кременецьких спортсменів на чемпіонатах України. oblsport.te.ua, 2014-03-20. [dostęp 2016-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-23)]. (ukr.).
  11. a b c d e f Athlete : PASICHNYK Stepan Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2018-05-07]. (ang.).
  12. Софія Левицька: Кременчани на Чемпіонат України завоювали п’ять медалей – в особистому заліку та п’ять – у командному. 7days-ua.com, 2014-10-17. [dostęp 2016-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-18)]. (ukr.).
  13. Ski Jumping Boys Individual Competition UNOFFICIAL RESULTS 1ST ROUND. fis-ski.com. [dostęp 2016-04-15]. (ang.).
  14. Athlete : PASICHNYK Stepan Results Qualification 2015. fis-ski.com. [dostęp 2016-04-15]. (ang.).
  15. FIS Nordic World Ski Championships 2015 Falun (SWE) Ski Jumping Men Large Hill Individual Results Qualification. fis-ski.com. [dostęp 2016-04-15]. (ang.).
  16. Чемпіонат України серед дорослих, юніорів та юнаків зі стрибків на лижах з трампліна та лижного двоборства 2015 року. sfu.org.ua. [dostęp 2016-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-09)]. (ukr.).
  17. Спортсмени Кременецької СДЮСШОР завершили зимовий сезон із хорошими показниками. oblsport.te.ua. [dostęp 2016-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-09)]. (ukr.).
  18. a b c d e Athlete : PASICHNYK Stepan Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2018-05-07]. (ang.).
  19. a b c d Athlete : PASICHNYK Stepan Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2018-05-07]. (ang.).
  20. Athlete : PASICHNYK Stepan Results Qualification 20175. fis-ski.com. [dostęp 2018-05-07]. (ang.).
  21. Magdalena Celuch: Jewhen Marusiak: "Nie jest łatwo, ale radzimy sobie". skijumping.pl, 2017-03-29. [dostęp 2018-05-07].
  22. Athlete : PASICHNYK Stepan Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2018-05-07]. (ang.).
  23. Dominik Formela i Piotr Bąk: Tkaczenko i Żaparow mistrzami Kazachstanu, W. Pasicznyk i Kaliniczenko górą na Ukrainie. skijumping.pl, 2017-10-18. [dostęp 2018-05-07].
  24. Paweł Borkowski: Koniec epoki w ukraińskich skokach. skijumping.pl, 2018-04-05. [dostęp 2018-05-07].
  25. a b c Adam Kwieciński: PASICHNYK Stepan. [dostęp 2022-12-05].
  26. PASICHNYK Stepan - Athlete Information - FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-12-05]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]