Stopień wielomianu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Stopień jednomianusuma wszystkich wykładników potęg przy zmiennych niezerowego jednomianu[1], np. jednomian jest stopnia drugiego.

Stopień wielomianu jest to najwyższy ze stopni jego składników (jednomianów) o niezerowych współczynnikach[1]. Dla wielomianu jednej zmiennej jest to największa potęga zmiennej, która występuje jawnie w wielomianie.

Stopień wielomianu oznacza się – skrót od ang. degree[potrzebny przypis].

Niekiedy zakłada się, że jeśli wówczas

Przykłady[edytuj | edytuj kod]

  • – wielomian stopnia 3,
  • – wielomian stopnia 5,
  • – wielomian stopnia 1,
  • – wielomian stopnia 0,
  • – wielomian zerowy (najczęściej dla tego wielomianu nie definiuje się stopnia).

Własności[edytuj | edytuj kod]

  • Stopień sumy i różnicy wielomianów jest nie większy niż większy z ich stopni:

Rozszerzenie pojęcia[edytuj | edytuj kod]

Stopień wielomianu można także zdefiniować metodami analitycznymi:

Definicję tę można zastosować dla każdej funkcji ciągłej, która od pewnego miejsca nie zmienia znaku i dla której powyższa granica istnieje. Np.:

Jeśli obliczanie granicy prowadzi do wyrażenia nieoznaczonego to dla funkcji różniczkowalnej można skorzystać z reguły de l’Hospitala. Wówczas

Jeśli istnieją, to łatwo sprawdzić, że istnieje oraz Faktycznie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b wielomian, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2024-05-23].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Michał Niedźwiedź, Stopień wielomianu, Zintegrowana Platforma Edukacyjna, zpe.gov.pl [dostęp 2024-05-23].
  • Eric W. Weisstein, Polynomial Degree, [w:] MathWorld, Wolfram Research (ang.). [dostęp 2024-05-23].