Suchodół Włościański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Suchodół Włościański
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

sokołowski

Gmina

Sabnie

Liczba ludności (2011)

286[2][3]

Strefa numeracyjna

25

Kod pocztowy

08-331[4]

Tablice rejestracyjne

WSK

SIMC

0685682[5]

Położenie na mapie gminy Sabnie
Mapa konturowa gminy Sabnie, w centrum znajduje się punkt z opisem „Suchodół Włościański”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Suchodół Włościański”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Suchodół Włościański”
Położenie na mapie powiatu sokołowskiego
Mapa konturowa powiatu sokołowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Suchodół Włościański”
Ziemia52°29′23″N 22°16′50″E/52,489722 22,280556[1]

Suchodół Włościańskiwieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie sokołowskim, w gminie Sabnie[5][6].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Mieszkańcy wyznania rzymskokatolickiego należą parafii Trójcy Przenajświętszej w Grodzisku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Andrzeja i Doroty Kostkowie herbu Ślepowron byli rodzicami Wojciecha i Pawła, żyjących w 2. poł. XV w. Wojciech występował już w 1458 r. W 1466 r. bracia dokonali działu dóbr, na mocy którego Wojciech wziął Skibniew. Część Skibniewa, którą posiadał to późniejsze Kostki (czyli Kostkowie). Natomiast Pawłowi przypadł w udziale Suchodół. Po połowie bracia podzielili się wsią Kiełczów. Wojciech Kostka miał czterech synów: Krzysztofa - komornika sądu drohickiego w latach 1501-1522, Marka, Stanisława i Jana oraz co najmniej cztery córki: Annę żonę Jana Sasina z Krynicy, Ludmiłę żonę Augustyna Dobrogowskiego, Katarzynę żonę Pawła Węgrowskiego i Helenę żonę Stanisława Hornowskiego. Stanisław był żonaty z Małgorzatą córką Jakuba z Kałuszyna, której zapisał oprawę w 1504 r. w kwocie 14 kop groszy. W tym samym roku Helena Hornowska i Ludmiła Dobrogowska pozywały swych braci o części spadku po stryju Pawle Suchodolskim. Pochodzą od nich rodziny Kostków i Suchodolskich występujące w parafii Skibniew jeszcze w XVIII w. Bracia: Marek, Jan i Krzysztof poślubili trzy siostry córki Stanisława i Anny Kossowskich.

Paweł Kostka brat Wojciecha w dziale wziął Suchodół i stąd pisał się Suchodolskim. Posiadał również część Kiełczowa oraz Skibniewa (Kostek). W latach 1476-1482 był poświadczony w źródłach jako wojski drohicki. Jego synem był Stanisław, który w 1474 zapisał się na studia w Akademii Krakowskiej razem ze swym bratem stryjecznym Jerzym - synem Wojciecha ze Skibniewa. Zmarł młodo i Paweł Kostka, sporządzając w 1495 r. testament, zapisał swe dobra jednemu z bratanków – Krzysztofowi synowi Wojciecha. W testamencie tym legował również dwie rączki miodu daniny z Kiełczowa dla kościoła w Skibniewie. Testament Pawła Suchodolskiego jest najstarszym znanym tego typu dokumentem pochodzącym z Podlasia, dodatkowo zachowanym w oryginale. Paweł w chwili śmierci nie miał chyba żyjących potomków. Późniejsi Suchodolscy byli potomkami jego bratanka Stanisława[7]. Dworzanin królewski Sebastian Suchodolski i jego synowie przenieśli się do parafii Prostyń gromadząc spore dobra we wsiach Kiełczew, Wólka (dziś Wólka Okrąglik), Treblina (Treblinka), Kutaski (Poniatowo) i innych.

W Suchodole mieszkali chłopi, z pochodzenia Rusini, wyznania unickiego. W przeciwieństwie do szlachty należącej do parafii w Skibniewie, chłopi mieli parafię unicką w Grodzisku. W XIX wieku byli prześladowani i zmuszani siłą do przechodzenia na prawosławie[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 133130
  2. Wieś Suchodół Włościański w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2020-02-09], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1217 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Lech Niepiekło, Parafia Skibniew Podawce i jej mieszkańcy Tom 1 Dzieje XV-XIXW, 2018, ISBN 978-83-950904-0-0.
  8. Lech Niepiekło, Parafia Skibniew Podawce i jej mieszkańcy. Tom 2 Metryki XVII-XIXW, 2018, ISBN 978-83-950904-1-7.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]