Sucuriju gigante

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anakonda olbrzymia
Pierwsze doniesienia

XX wiek

Oficjalny status

Kryptyda

Miejsce rzekomego występowania

Ameryka Południowa

Proponowana nazwa łacińska

Sucuriju gigante

Sucuriju gigante (anakonda olbrzymia) – gigantycznych rozmiarów anakonda, obiekt badań kryptozoologii.

Head i współpracownicy (2009) podają, że najdłuższa zmierzona anakonda, której pomiar jest weryfikowalny, mierzyła ok. 7 m długości[1]. Od dawna jednak istnieją legendy i pojawiają się doniesienia o anakondach większych rozmiarów, niekiedy nawet kilkakrotnie dłuższych. O ich istnieniu donoszą naoczni świadkowie (zwykle Indianie południowoamerykańscy), lecz do tej pory nie udało się naukowo potwierdzić istnienia anakondy o takiej długości. Rzekomo w 1944 r. we wschodniej Wenezueli grupie geologów udało się postrzelić i zmierzyć anakondę o długości 11,43 m; ponieważ jednak geolodzy uznali, że wąż jest martwy, zostawili go i wrócili do obozu na posiłek; gdy zaś wrócili, węża już nie było – najwyraźniej postrzał jedynie ogłuszył go na krótko, a nie zabił. Nie ma zatem fizycznego dowodu istnienia tak wielkiej anakondy i historia ta pozostaje niepotwierdzona. W 1907 roku angielski oficer badający dorzecze Amazonki, pułkownik Percy Fawcett, zastrzelił na rzece Rio Negro osobnika, którego długość oszacował (nie mając jednak taśmy mierniczej) na 62 stopy, czyli prawie 19 m. Miejscowi Indianie twierdzili wówczas, że trafiają się jeszcze dłuższe węże, natomiast urzędnicy z Brazilian Boundary Commission poinformowali Fawcetta o zabitym osobniku, który miał mieć 80 stóp, czyli ponad 24 m długości.

O ile informacje te, przede wszystkim ze względu na wiarygodność angielskiego oficera, noszą jeszcze pewne cechy prawdopodobieństwa (był to okres przed gwałtowną i niszczącą ekspansją człowieka na dziewicze tereny tropikalnej dżungli), do fantazji należy prawdopodobnie zaliczyć relację oficera armii brazylijskiej, którego oddział miał zastrzelić w 1948 roku, na rzece Oiapoc (terytorium Guaporé), w pobliżu Fort Tabatinga, anakondę o długości 35 m, tym bardziej, że ze względu na warunki dżungli miano natychmiast wyrzucić ciało węża do rzeki. Nie wyklucza to jednak możliwości, że nieliczne dziko żyjące osobniki mogą osiągać kilkanaście metrów długości, zwłaszcza w odludnych rejonach, gdzie nie są narażone na szybkie wytępienie. Jest jednak charakterystyczne, że większość tego rodzaju doniesień pochodzi z wieku XIX i pierwszej połowy XX, gdy możliwości sfotografowania czy sfilmowania były znacznie bardziej ograniczone niż dzisiaj.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jason J. Head, Jonathan I. Bloch, Alexander K. Hastings, Jason R. Bourque, Edwin A. Cadena, Fabiany A. Herrera, P. David Polly i Carlos A. Jaramillo. Giant boid snake from the Palaeocene neotropics reveals hotter past equatorial temperatures. „Nature”. 457, s. 715-717, 2009. DOI: 10.1038/nature07671. (ang.). 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • Aaron Justice: Sucuriju Gigante. Cryptozoology.com. [dostęp 2012-06-15]. (ang.).