Supermaloj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Supermaloj (Supermalloy) – stop niklu (79%), żelaza (15,5-16%), molibdenu (5%) i manganu (0-0,5%).

Supermaloj jest materiałem magnetycznie miękkim (do jego rozmagnesowania wystarcza pole około 0,3 A/m), o dużej przenikalności magnetycznej (początkowa 125 000, maksymalna 900 000), i stosunkowo małej indukcji nasycenia (0,8 T)[1].

Znajduje zastosowanie jedynie przy niskich częstotliwościach w urządzeniach energetycznych, takich jak: transformatory, silniki, prądnice, cewki o dużej indukcyjności.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Poradnik Radio- i Teleelektryka, PWT Warszawa 1959, A5g7.7