Sylvaclinicus

	Sylvaclinicus
	Aristov, 2004
	Okres istnienia: cisural PreꞒ Ꞓ O S D C P T J K Pg N Q
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	owady uskrzydlone
Rząd	świerszczokaraczany
Podrząd	Protoperlina
Rodzaj	Sylvaclinicus
	Typ nomenklatoryczny
	Sylvaclinicus echinatus Aristov, 2004

Sylvaclinicus – wymarły rodzaj owadów z rzędu świerszczokaraczanów, obejmujący tylko jeden znany gatunek: Sylvaclinicus echinatus.

Rodzaj i gatunek opisane zostały w 2004 roku przez Daniła Aristowa. Opisu dokonano na podstawie pojedynczej skamieniałości larwy, odnalezionej w formacji Koszelewka, w rosyjskiej Czekardzie i pochodzącej z piętra kunguru w permie^[1].

Owad o zwartej budowy ciele długości 12–13 mm. Głowę miał małą, wyposażoną w duże oczy i prawdopodobnie krótkie czułki o członach tak długich jak szerokich. Odwrotnie trapezowate przedplecze miało poprzeczne paranotalia z ostrymi krawędziami bocznymi. Śródplecze i zaplecze były poprzeczne, to pierwsze nieco z przodu zwężone. Grube odnóża charakteryzowały się szerokimi udami, silnie rozszerzonymi i uzbrojonymi w duże kolce goleniami oraz krótkimi stopami, z których tylne miały ostatni, trzeci człon rozszerzony u szczytu^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b D.S. Aristov. The Fauna of Grylloblattid Insects (Grylloblattida) of the Lower Permian Locality of Tshekarda. „Paleontological Journal”. 38, Suppl. 2, s. 80-145, 2004.

[Aristov-1] D.S. Aristov. The Fauna of Grylloblattid Insects (Grylloblattida) of the Lower Permian Locality of Tshekarda. „Paleontological Journal”. 38, Suppl. 2, s. 80-145, 2004.

[1]