Sympodula

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sympodula – rodzaj komórki konidiotwórczej u grzybów. Jest to końcowa strzępka, na której wytwarzane są bezpłciowo zarodniki zwane konidiami[1].

W sympoduli kolejne konidia powstają na szczycie, lub na boku poprzedniego konidium naprzemiennie – raz z jednego boku, raz z drugiego. Wskutek tego komórka konidiotwórcza podczas konidiogenezy (czyli wytwarzania zarodników) zmienia swój kształt, często staje się zygzakowato wygięta. Sympodula zawsze jest poliblastyczna. Gdy zarodniki odpadną już od niej, pozostają ślady w postaci mniej lub bardziej widocznych blizn lub ząbków. Kształt tych blizn czy ząbków i ich lokalizacja mają znaczenie przy oznaczaniu gatunków[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Selim Kryczyński, Zbigniew Weber (red.), Fitopatologia. Podstawy fitopatologii, t. 1, Poznań: Powszechne Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 2010, ISBN 978-83-09-01063-0.
  2. Joanna Marcinkowska, Oznaczanie rodzajów grzybów sensu lato ważnych w fitopatologii, Warszawa: PWRiL, 2012, ISBN 978-83-09-01048-7.