Synagoga w Nicei
Synagoga w Nicei | |
Państwo | |
---|---|
Budulec |
kamień |
Architekt |
Paul Martin |
Data budowy |
1886 |
Data likwidacji |
czynna |
Tradycja |
ortodoksyjna |
Położenie na mapie Nicei | |
Położenie na mapie Francji | |
Położenie na mapie regionu Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże | |
Położenie na mapie Alp Nadmorskich | |
43°41′59,32″N 7°16′09,61″E/43,699811 7,269336 |
Synagoga w Nicei – czynna synagoga położona w Nicei przy ulicy Gustawa Deloye.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Gmina żydowska w Nicei działała od III wieku i w wieku XV posiadała na pewno swoją wolnostojącą synagogę. W 1773 wzniesiono w mieście kolejny tego typu budynek przy ulicy Bunico. W 1885 gmina otrzymała zgodę na budowę nowej, większej synagogi na miejscu dawnego teatru[1].
Synagoga była czynna od 21 marca 1886, kiedy otworzył ją naczelny rabin Francji Lazare Isidor. W 1943 synagoga była miejscem czasowego przetrzymywania Żydów z Nicei i okolic przed ich wywozem do obozów zagłady poza Francją. Renowacja i ponowne otwarcie budynku miały miejsce dopiero w 1988. Od 2007 obiekt posiada status zabytku. Synagoga jest czynna, mimo poważnego spadku ilości wiernych.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Synagoga reprezentuje styl neobizantyński i została najprawdopodobniej zaprojektowana przez Paula Martina. Synagoga jest wzniesiona z kamienia, z centralnie położoną rozetą i trzema półkolistymi oknami. Do budynku prowadzi troje drzwi z portalami. W 1993 Théo Tobiasse wykonał nowe witraże dla synagogi.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Strona gminy żydowskiej w Nicei. [dostęp 2009-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-08-28)].