Synogarlica okularowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Synogarlica okularowa
Streptopelia decipiens[1]
(Hartlaub & Finsch, 1870)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

gołębiowe

Rodzina

gołębiowate

Podrodzina

gołębie

Rodzaj

Streptopelia

Gatunek

synogarlica okularowa

Synonimy
  • Turtur decipiens Hartlaub & Finsch, 1870[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Synogarlica okularowa[4] (Streptopelia decipiens) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny gołębiowatych (Columbidae). Szeroko rozpowszechniony w Afryce. Gatunek osiadły[3].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Blisko związana z synogarlicą czerwonooką (S. semitorquata), spokrewniona również z sierpówką (S. decaocto) oraz cukrówką (S. roseogrisea). Wyróżniono kilka podgatunków synogarlicy okularowej[2][5]:

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

  • wygląd zewnętrzny: dymorfizm płciowy niewielki, ale samce na ogół większe od samic; krępa budowa ciała, jasnobrązowe ubarwienie skrzydeł, ogona i tylnej części ciała; szara głowa, niższe partie o zabarwieniu różowym, przechodzące w kolor jasnoszary; z tyłu szyi czarna łatka o jasnych brzegach; nogi i skóra wokół oczu czerwone;
  • rozmiary: długość ciała do 28–31 cm;
  • masa ciała: samiec: 156–230 g, samica: 140–200 g[2], średnio: 134 g[6][a].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Zamieszkuje Afrykę Subsaharyjską. Najczęściej przebywa w okolicach sadzawek, pastwisk i terenów podmokłych.

Pożywienie[edytuj | edytuj kod]

Synogarlice okularowe żywią się przede wszystkim ziarnem, nasionami oraz innymi roślinami. Zazwyczaj poszukują pożywienia na ziemi.

Status[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje synogarlicę okularową za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny[3].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Dwie strony zajmujące się ornitologią (hbw.com, birdlife.org) podają sprzeczne dane dot. masy tego gatunku (birdlife.org podaje, że średnia masa to 134 g, gdy z tego drugiego źródła wynikałoby, że jest to wyraźnie więcej: ok. 180 g).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Streptopelia decipiens, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Baptista, L.F., Trail, P.W., Horblit, H.M., de Juana, E. & Boesman, P.: Mourning Collared-dove (Streptopelia decipiens). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona. [dostęp 2018-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-22)]. (ang.).
  3. a b c Streptopelia decipiens, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Columbinae Leach, 1820 - gołębie (Wersja: 2019-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-10].
  5. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pigeons. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-10]. (ang.).
  6. Species factsheet: Streptopelia decipiens [online], BirdLife International [dostęp 2018-06-02].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]