Szabla Karola Wielkiego

Szabla Karola Wielkiego, Szabla Attyli, Miecz Attyli — szabla w typie wschodnim, będąca wyrobem węgierskim z IX-XII wieku. Według legend rzekoma zdobycz Karola Wielkiego na Awarach lub dar od kalifa Bagdadu Haruna ar-Raszida.

Przypuszczalne insygnium niektórych władców węgierskich: Gejzy, a następnie Stefana I i jego syna Emeryka.

Charakteryzuje się otwartą rękojeścią zwieńczoną dużą kulistą głowicą, trzonie mocno nachylonym w kierunku ostrza i krótkim jelcem o lekko opuszczonych w dół ramionach (zwieńczonych kulisto). Klinga długości 75,8 cm, jest mało zakrzywiona i ma bardzo długie obosieczne pióro. Okucia, zarówno rękojeści jak i drewnianej pochwy, są wykonane ze srebrnej blachy w bogaty stylizowany ornament roślinny i obciągnięte rybią skórą płaszczki (Trigon sephon).

Na dwór niemiecki, gdzie dano jej drugą nazwę, trafiła ze skarbca króla Węgier Andrzeja I. Obecnie broń ta znajduje się w zbiorach Muzeum Historii Sztuki w Wiedniu.

Bibliografia

• György Györffy, Święty Stefan I. Król Węgier i jego dzieło, przeł. Tomasz Kapturkiewicz, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2003 ISBN 83-73-99098-4
• WłodzimierzW. Kwaśniewicz WłodzimierzW., Leksykon broni białej i miotającej, Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 2003, ISBN 83-11-09617-1, OCLC 749201749 .brak strony (książka)
• Wojciech Szymański Awarowie/Elżbieta Dąbrowa Węgrzy wyd. Ossolineum Wrocław 1979 ISBN 83-04-00246-9