Szare Berdo
49°10′39″N 22°30′21″E/49,177500 22,505833 Szare Berdo (bliżej, po prawej), w oddali Smerek | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1108[1] m n.p.m. |
Położenie na mapie Bieszczadów Zachodnich  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Beskidów Wschodnich  | |
| 49°10′39″N 22°30′21″E/49,177500 22,505833
| |
Szare Berdo (1108 m n.p.m.[1]) – szczyt w Bieszczadach Zachodnich.
Szare Berdo jest niewybitnym, najniższym wierzchołkiem masywu Połoniny Wetlińskiej. Wznosi się pomiędzy Osadzkim Wierchem (1253 m n.p.m.) a Smerekiem (1222 m n.p.m.), od którego oddzielony jest Przełęczą Mieczysława Orłowicza (1078 m n.p.m.).
Grzbiet Szarego Berda przebiega w kierunku WNW–ESE i nachylony jest łagodnie. Na północny wschód odgałęzia się ze szczytu boczna odnoga, opadająca początkowo stromiej, potem łagodniejąc, do doliny potoku Rzeka (górny bieg Głębokiego – dopływu Sanu). Południowo-zachodni stok schodzi natomiast w dolinę Pańskiego Zwiru (dopływ Wetliny).
Okolice szczytu porośnięte są pasem lasu odgraniczającym dwie połoniny – jedną pokrywającą Smerek i Przełęcz Orłowicza (po stronie zachodniej) oraz drugą, właściwą Połoninę Wetlińską, na wschodzie. Występują jednak liczne polany, a sam grzbiet pokrywa wąski pasek połoniny, skąd dostrzec można sąsiednie szczyty Połoniny Wetlińskiej, a także Smereka.
Piesze szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Główny Szlak Beskidzki na odcinku Smerek – Przełęcz Orłowicza – Szare Berdo – Osadzki Wierch – „Chatka Puchatka”
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Trasa 3 – Połonina Wetlińska z Brzegów Górnych i Smereka, [w:] Piotr Sieńko i inni, Niezbędnik turystyczny – Bieszczady, Piwniczna-Zdrój: Agencja Wydawnicza WiT, 2021, s. 59, ISBN 978-83-89580-21-4 (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wojciech Krukar, Mapa Bieszczadów wyd. Ruthenus [online] [dostęp 2008-12-19].
- Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. Mapa turystyczna. Skala 1:75 000. Wydanie trzecie, Warszawa: PPWK SA, ISBN 83-7329-436-8.