Szczęsny Zaremba

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szczęsny Zaremba
Data i miejsce urodzenia

sierpień 1851
Dulowa

Data i miejsce śmierci

12 grudnia 1923
Tarnów

Alma mater

CK Instytut Techniczny w Krakowie

Praca
Budynki

"Koci Zamek" w Tarnowie

Odznaczenia
Krzyż Zasługi Cywilnej (w czasie pokoju)

Szczęsny Zaremba (ur. sierpień 1851 w Dulowej, zm. 12 grudnia 1923 w Tarnowie) – polski architekt, budowniczy miejski w Tarnowie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Dulowej w 1851 roku i był młodszym bratem Karola Zaremby[1]. Uczył się w szkołach w Trzebini, Chrzanowie, szkole prywatnej Andrzeja Józefczyka oraz gimnazjum św. Anny w Krakowie. W latach 1868-1871 studiował w Instytucie Technicznym w Krakowie. Odbył służbę wojskową w 13 pułku piechoty uzyskując stopień porucznika. Od 1872 pracował w Dyrekcji Inżynierii w Krakowie i kierował budową m.in. koszar arcyksięcia Rudolfa, szpitala św. Łazarza, dworców kolejowych oraz projektował drogi, magazyny forty. W 1883 uzyskał koncesję samodzielnego budowniczego[1]. Był jednym z członków założycieli Krakowskiego Towarzystwa Technicznego i pełnił funkcję sekretarza, należał także do redakcji organu wydawniczego Towarzystwa "Czasopisma Technicznego", gdzie zamieszczał swoje prace z zakresu budownictwa.

W 1884 magistrat Tarnowa ogłosił konkurs na budowniczego miasta i 6 marca 1884 Szczęsny Zaremba dostał nominacje na to stanowisko. Do jego zadań należał nadzór nad wszystkimi budowami w mieście, kanalizacją miejską, wodociągami i stanem ulic. Powierzoną mu funkcję pełnił do 1921.

Pracował również jako wykładowca w szkole przemysłowej. Działał w Towarzystwie Gimnastycznym "Sokół". W 1913 został prezesem tarnowskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Politechnicznego.

Zmarł 12 grudnia 1923 w Tarnowie i pochowany został na Starym Cmentarzu w Tarnowie obok swojej żony Romy zmarłej w 1916. Małżeństwo to było bezdzietne.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

W 1895 został udekorowany Złotym Krzyżem Zasługi z koroną. Pod koniec czerwca 1983 Miejska Rada Narodowa w Tarnowie nadała jednej z ulic miasta imię Szczęsnego Zaremby.

Dokonania[edytuj | edytuj kod]

W okresie sprawowania urzędu w Tarnowie wykonał prawie sześćdziesiąt projektów. Wśród nich jest:

  • w 1885 r. – przebudowa kamienicy Wittmayera
  • W l. 1889-1892 kierował pracami przy odnowie Ratusza
  • w 1892 r. – Zakład Zastawniczy Podupadłych Mieszczan (lombard miejski) – obecnie Pekao S.A.
  • w 1892 r. – Szkoła Wydziałowa Żeńska im. Franciszka Józefa I – obecnie budynek Poczty Polskiej
  • w 1893 r. – nadbudowa Hotelu Krakowskiego – obecnie m.in. siedziba Zarządu Realności Książąt Sanguszków
  • w 1893 r. – Koci Zamek
  • w 1894 r. – Szkoła im. T. Kościuszki na Strusinie – obecnie Przedszkole nr 17
  • w 1896 r. – Szkoła Ludowa na Grabówce – obecnie II LO
  • w 1896 r. – Szkoła Ludowa Męska im. K. Brodzińskiego na Zawalu – obecnie III LO
  • w 1898 r. – kamienica Karola Smolika
  • w latach 90. XIX wieku – kamienica dra Stanisława Stojałowskiego
  • w 1900 r. – Ochronka im św. Stanisława na Grabówce – obecnie Przedszkole nr 1
  • w 1902 r. – kamienica M. D. Lisa
  • w 1904 r. – Szkoła Ludowa Żeńska im. St. Konarskiego na Zabłociu – obecnie Szkoła Podstawowa nr 2
  • w 1912-14 r. – Szkoła im. T. Czackiego – obecnie Zespół Szkół Katolickich

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Anna Sołtysik: JĘZYK FORM TEODORA TALOWSKIEGO A WSPÓŁCZESNA KOMPOZYCJA ARCHITEKTONICZNA. Promotor:dr hab. inż. arch. JAN KUREK. Kraków: Politechnika Wrocławska Wydział Architektury, 2012, s. 175-177. [dostęp 2024-02-04].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]