Szczepan Zambrzycki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szczepan Zambrzycki
Ilustracja
Herb
Kościesza
Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Szczepan Zambrzycki herbu Kościesza – stolnik liwski, sędzia grodzki warszawski w 1786 roku, poseł ziemi nurskiej na Sejm Czteroletni w 1790 roku[1], poseł nurski na sejm grodzieński (1793), członek konfederacji grodzieńskiej 1793 roku[2], konsyliarz ziemi warszawskiej w konfederacji targowickiej w 1792 roku[3].

W 1786 roku wybrany posłem na sejm z ziemi liwskiej[4]. 2 maja 1791 roku podpisał asekurację, w której zobowiązał się do popierania projektu Ustawy Rządowej[5]. Na sejmie grodzieńskim w 1793 roku został mianowany przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego członkiem deputacji do traktowania z posłem rosyjskim Jakobem Sieversem. 22 lipca 1793 roku podpisał traktat cesji przez Rzeczpospolitą ziem zagarniętych przez Rosję a 25 września cesji ziem zagarniętych przez Prusy w II rozbiorze Polski[6]. 17 kwietnia 1794 roku złożył akces do powstania kościuszkowskiego, więziony przez władze powstańcze pod zarzutem kryminalnym.

Odznaczony Orderem Świętego Stanisława.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kalendarzyk narodowy y obcy na rok ... 1792. ..., Warszawa 1791, s. 329.
  2. Volumina Legum, t. X, Poznań 1952, s. 54.
  3. Korrespondent Warszawski Donoszący Wiadomości Kraiowe y Zagraniczne. 1792, no 41, s. 354.
  4. Gazeta Warszawska, nr 67, 23 sierpnia 1786 roku, [b.n.s]
  5. Bronisław Dembiński, W przededniu 3-maja 1791 roku, w: Tygodnik Ilustrowany, nr 1 13 stycznia 1906 roku, s. 11.
  6. Volumina Legum t. X, Poznań 1952, s. 23, 36.