Szeflera parasolowata

Szeflera parasolowata
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	selerowce
Rodzina	araliowate
Rodzaj	szeflera
Gatunek	szeflera parasolowata
	Nazwa systematyczna
	Schefflera actinophylla (Endl.) Harms; Nat. Pflanzenfam. 3(8): 36 (1894)
Synonimy
	Aralia longipes W. Bull; Brassaia actinophylla Endl.; Brassaia singaporensis Ridl.;
	Aralia longipes W. Bull; Brassaia actinophylla Endl.; Brassaia singaporensis Ridl.;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Szeflera parasolowata^[5], szeflera promieniolistna^[6] (Schefflera actinophylla Endl. Harms) – gatunek drzewa z rodziny araliowatych. Pochodzi z północnej Australii i Nowej Gwinei, powszechnie występuje w strefie tropikalnej. Strefy mrozoodporności: 10-11^[7].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Wiecznie zielone, szybko rosnące, nisko rozgałęziające się drzewo osiągające do 16 m wysokości. W uprawie zazwyczaj jako krzew. Niekiedy rośnie jako epifit na skalach lub na innych drzewach, sięgając ziemi korzeniami powietrznymi. Kora jasnobrązowa, pokryta poprzecznymi bliznami liściowymi.
Liście: Dłoniaste, o średnicy do 60 cm, złożone z kilku lub kilkunastu listków o długości do 30 cm. Blaszki liściowe błyszczące, skórzaste, zwieszone. Liście stanowią pokarm kangurów nadrzewnych.
Kwiaty: Drobne, kubeczkowate, osadzone na długich do osiach kwiatostanowach, ułożonych również promieniście ponad liśćmi, przypominających macki ośmiornicy, stąd zwyczajowa nazwa angielska Octopus Tree. Płatki i pręciki intensywnie czerwone.
Owoce: Niewielkie soczyste pestkowce z kilkoma nasionami, purpurowe do czarnych, chętnie jedzone przez nietoperze i ptaki.

Powszechnie sadzona jako drzewo ozdobne w miastach. Niekiedy gatunek inwazyjny (Hawaje, Floryda).
W klimacie umiarkowanym popularna roślina doniczkowa.
Kora posiada słabe właściwości pobudzające i narkotyczne, używana podczas ceremonii religijnych w Oceanii, dawniej również przed bitwami.
Kora znajduje zastosowanie w medycynie, zawiera związki terpenowe regulujące poziom cukru we krwi.

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2013-04-06] (ang.).
↑ Schefflera actinophylla. [w:] The Plant List [on-line]. [dostęp 2013-03-01].
↑ Schefflera actinophylla, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Jolanta i Karol Węglarscy: Użyteczne rośliny tropików. Szkice etnobotaniczne. Poznań: Bogucki Wydawnictwo naukowe, 2008, s. 276. ISBN 978-83-61320-17-3.
↑ Jens G. Rohwer: Atlas roślin tropikalnych. Wyd. 1. Warszawa: Horyzont, 2002, s. 80. ISBN 83-7311-378-9.
↑ Kirsten Albrecht Llamas: Tropical Flowering Plants. A Guide to Identification and Cultivation. Portland: Timber Press, 2003, s. 89. ISBN 0-88192-585-3. (ang.).