Szew klinowo-szczękowy

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Boczna powierzchnia twarzoczaszki człowieka, łuk jarzmowy odcięty dla uwidocznienia dołu podskroniowego.

Szew klinowo-szczękowy (łac. sutura sphenomaxillaris) – szew czaszki łączący kość klinową ze szczęką[1].

U człowieka przebiega w dole podskroniowym, łącząc blaszkę boczną wyrostka skrzydłowego kości klinowej z dolnym i tylnym brzegiem powierzchni podskroniowej trzonu szczęki[2][1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Polska Akademia Nauk Wydział Nauk Medycznych, Wielki słownik medyczny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1996, s. 1298, ISBN 83-200-1923-0.
  2. ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 423.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4323-5.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Szew_klinowo-szczękowy&oldid=72426887”