Szew podniebienno-szczękowy
Wygląd
Szew podniebienno-szczękowy
Szew podniebienno-szczękowy (łac. sutura palatinomaxillaris) – w anatomii człowieka szew czaszki przebiegający na dolnej ścianie oczodołu, łączący tylny kąt brzegu przyśrodkowego powierzchni górnej (oczodołowej) trzonu szczęki z powierzchnią przednią (szczękową) wyrostka oczodołowego kości podniebiennej[1][2][3][4].
Kość podniebienna i szczęka łączą się u człowieka także na podniebieniu kostnym szwem podniebiennym poprzecznym łączącym blaszkę poziomą kości podniebiennej z wyrostkiem podniebiennym szczęki, oraz na bocznej ścianie jamy nosowej, gdzie łączy boczną (szczękową) powierzchnię blaszki pionowej kości podniebiennej z przyśrodkową (nosową) powierzchnią trzonu szczęki[5][6][7][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 365–366.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 375.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 413.
- ↑ a b Polska Akademia Nauk Wydział Nauk Medycznych , Wielki słownik medyczny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1996, s. 1298, ISBN 83-200-1923-0 .
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 370.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 373.
- ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 366.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Adam Bochenek , Michał Reicher , Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4323-5 .