Szewce (gmina Buk)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szewce
wieś
Ilustracja
fragment miejscowości
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

poznański

Gmina

Buk

Liczba ludności (2013)

744[2]

Strefa numeracyjna

61

Kod pocztowy

64-320[3]

Tablice rejestracyjne

PZ i POZ

SIMC

0581072

Położenie na mapie gminy Buk
Mapa konturowa gminy Buk, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Szewce”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Szewce”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Szewce”
Położenie na mapie powiatu poznańskiego
Mapa konturowa powiatu poznańskiego, blisko lewej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Szewce”
Ziemia52°18′23″N 16°30′27″E/52,306389 16,507500[1]

Szewcewieś w Polsce, położona w województwie wielkopolskim, w powiecie poznańskim, w gminie Buk[4][5].

Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]

Integralne części wsi Szewce[4][5]
SIMC Nazwa Rodzaj
0581089 Zgoda część wsi

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś była wzmiankowana pod nazwą Szewcze już w 1383 roku, kiedy to Piotr Czarny z Szewcz nabył sołtystwo w Słupi pod Stęszewem, własności biskupów poznańskich[6]. W 1398 we wsi gospodarował Andrzej Kowalski[6]. W 1450 Szewce odziedziczył wraz z Wojnowicami Stanisław Ostroróg. Od roku 1580 właścicielką była Zofia z Ostroroga, kasztelanka międzyrzecka[6]. Wieś szlachecka położona była w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego[7]. W XVIII wieku była własnością proboszcza katedry w Poznaniu[8]. Ok. 1793 Szewce należały do Filipa Raczyńskiego[6].

W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) Szewce należały do wsi większych w ówczesnym powiecie bukowskim, który dzielił się na cztery okręgi (bukowski, grodziski, lutomyślski oraz lwowkowski)[9]. Szewce należały do okręgu bukowskiego i stanowiły część majątku Wojnowice, którego właścicielem był wówczas Edmund Raczyński[9]. Według spisu urzędowego z 1837 roku wieś liczyła 326 mieszkańców i 35 dymów (domostw)[9].

Pod koniec XIX wieku Szewce liczyły 380 mieszkańców, z których 360 było katolikami, a 20 protestantami[6]. Właścicielem był wówczas Bolesław Potocki[6], a później Mielżyńscy[8]. Przy drodze do Wojnowic znajdował się folwark[6]. Zachował się z niego m.in. spichrz z 1886 roku, stodoła, parterowy dwór z końca XIX wieku i dwa czworaki (jeden z 1889 roku)[8].

W 1973 w Szewcach wybudowano kaplicę według projektu Henryka Marcinkowskiego i Lecha Sternala[8]. Wcześniej istniała tylko niewielka kapliczka[8]. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie poznańskim[10].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 135412
  2. Demografia. UMiG Buk. [dostęp 2014-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 października 2014)].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1256 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. a b GUS. Rejestr TERYT
  6. a b c d e f g Szewce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 912.
  7. Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym, t. I, Wielkopolska, Warszawa 1883, s. 6.
  8. a b c d e Paweł Anders: 700-lecie m. Buk. XXXVIII Ogólnopolski Rajd Przyjaźni Polsko-Radzieckiej. Poznań: Centralny Ośrodek Informacji Turystycznej. Oddział w Poznaniu, 1989, s. 28.
  9. a b c Jan Nepomucen Bobrowicz: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Księstwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 198-201.
  10. Alicja Dziewulska, Jan Maj: Kościan: mapa topograficzna Polski. Wydanie turystyczne. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, 1997. ISBN 83-7135-149-6.