Szlif rozetowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Diament syntetyczny ze szlifem rozetowym
Granat ze szlifem rozetowym

Szlif rozetowy – rodzaj szlifu jubilerskiego, pierwsza forma szlifu fasetkowego, tj. z płaskimi fasetami.

Nazwa pochodzi od róży i wynika z podobieństwa w rozmieszczeniu faset w kamieniu do płatków dobrze rozwiniętej róży. Kamienie o tym szlifie mają fasetowaną tylko część górną.

Szlify rozetowe charakteryzują się koroną bez tafli i płaską podstawą (część dolna stanowi płasko oszlifowaną bazę). Rondysta jest okrągła lub wieloboczna. Ściany mają kształt trójkątów lub trapezów. Część górna ma kształt piramidy z trójkątnymi fasetami schodzącymi się pod mniejszym lub większym kątem na szczycie kamienia.

Wyróżnia się szlify:

  • półrozeta - składa się ze ścian trójkątnych: 6 brzeżnych, 6 środkowych i 6 szczytowych.
  • rozeta - składa się z 6 brzeżnych ścian kształtu trapezowego i 6 trójkątnych ścian szczytowych.
  • rozeta podwójna - składa się ze ścian trójkątnych: 12 brzeżnych, 6 środkowych i 6 szczytowych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Mieczysław Knobloch: Złotnictwo. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1977.
  • Kazimierz Maślankiewicz: Kamienie szlachetne. Wyd. 3 popr. i uzup. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1982.