Szymon Julian Weryha Darowski
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
30 września 1899 |
Szymon Julian Weryha Darowski herbu Ślepowron (ur. 1824 w Krakowie, zm. 30 września 1899 tamże) – polski cieśla, działacz niepodległościowy.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Wywodził się z rodu senatorskiego Weryha Darowskich herbu Ślepowron[1], pierwotnie pochodzącego z ziemi sanockiej, a potem rozrzuconej po różnych miejscach[2]. Był wnukiem Szymona (zm. 1785) oraz synem Aleksandra Darowskiego (porucznik dragonów austriackich) i Wiktorii z domu Rylskiej herbu Ostoja[3][2][4]. Urodził się w 1824 w Krakowie[2][5][6]. Miał rodzeństwo: siostry Aleksandrę (żona Wacława Darowskiego), Urszulę, Marię oraz brata Mieczysława (1810-1889)[2][4]. Był kuzynem Bolesława[4].
Z zawodu był cieślą w rodzinnym Krakowie, należał do cechu rzemieślników tej branży[5]. Uczestniczył w powstaniu krakowskim 1846-1848[6]. Po rzuceniu na niego podejrzenia o zabójstwo komisarza policji Weinberga i pensjonisty Komara uciekł do Francji[5]. W 1848 powrócił w kraju i był obserwowany przez służby[5]. Organizatorem i działaczem w powstaniu styczniowym 1863[6].
Był żonaty z Radwańską i bezdzietny[4]. W Krakowie opiekował się bratem Mieczysławem pod koniec jego życia (1889)[2]. Zmarł 30 września 1899 w Krakowie[7][6]. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera 3)[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rocznik szlachty (II) 1883 ↓, s. 448.
- ↑ a b c d e L.D.. Mieczysław Weryha Darowski. „Czas”. Nr 52, s. 3, 3 marca 1889.
- ↑ Rocznik szlachty (II) 1883 ↓, s. 449.
- ↑ a b c d Herbarz polski (4) 1901 ↓, s. 107.
- ↑ a b c d Z tajnego archiwum ↓, s. 84.
- ↑ a b c d e Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939). W: Karolina Grodziska–Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 104. ISBN 83-08-01428-3.
- ↑ Ogłoszenie. jbc.bj.uj.edu.pl. [dostęp 2021-04-11].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Rocznik szlachty polskiej. T. 2. Lwów: Księgarnia K. Łukaszewicza, 1883, s. 1-799.
- Stanisław Schnür-Pepłowski: Z tajnego archiwum (kartka z dziejów Galicyi). Lwów: Spółka Wydawnicza, 1896, s. 1-110.
- Adam Boniecki: Herbarz polski. T. 4: Czetwertyńscy – Dowiakowscy. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1901, s. 1-400.