Tętnica grzbietowa nosa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Naczynia twarzy – okolica oka i nasady nosa. Strona prawa. Tętnica grzbietowa nosa zaznaczona na rysunku numerem 2; tętnica kątowa, z którą się zespala oznaczona numerem 3.

Tętnica grzbietowa nosa (łac. arteria dorsalis nasi) – w anatomii człowieka jedna z tętnic twarzy[1]. Stanowi jedną z końcowych gałęzi tętnicy ocznej[2][1], czasem opisywana jest jako odchodząca nie bezpośrednio od niej, ale od innej jej gałęzi końcowej – tętnicy nadbloczkowej[3].

Od tętnicy ocznej odchodzi na przyśrodkowej ścianie oczodołu. Następnie zstępuje w dół i opuszcza oczodół przebijając mięsień okrężny oka powyżej więzadła powiekowego przyśrodkowego. Biegnie w dół po bocznej powierzchni piramidy nosa i zespala się z tętnicą kątową (końcową gałęzią tętnicy twarzowej). Jeżeli stanowi odgałęzienie tętnicy nadbloczkowej, to odchodzi od niej już po wyjściu z oczodołu[2][1][3].

Tętnica grzbietowa nosa zaopatruje częściowo grzbiet oraz boczną powierzchnię nosa zewnętrznego[2][1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 3, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 88, ISBN 978-83-66548-16-9.
  2. a b c Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, s. 185–189, ISBN 978-83-200-3257-4.
  3. a b Wiesław Łasiński, Anatomia głowy dla stomatologów, wyd. VI poprawione i uzupełnione, Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1993, s. 246, ISBN 83-200-1686-X.