Tablice rowerowe w Polsce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tablice rowerowe w Polsce stosowano w latach 1920–1954, a sam obowiązek rejestracji rowerów obowiązywał do 1964.

1920–1936[edytuj | edytuj kod]

Nie istniało ogólnokrajowe zarządzenie dotyczące tablic rowerowych – każde województwo samo ustalało wygląd tablic rowerowych oraz zasady tworzenia numeru na nich.

1936–1937[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy tablice rowerowe wprowadzone centralnym zarządzeniem wydawano od 15 września 1936. Tablice rowerowe były stosowane do rowerów i wózków poruszanych siłą nóg, a od 1937 r. również motocykli o pojemności silnika mniejszej niż 100 cm³. Tablicę należało umieścić z tyłu pod siodełkiem, prostopadle do osi roweru. Pod numerem znajdowały się cyfry oznaczające lata dwuletniego okresu rejestracji rowerów.

Tablice były żółte z czarnymi znakami i miały wymiary 120×76 mm. Numer składał się z litery i 5 cyfr. W numerze nie mogły być użyte litery F, G, J, O, Q, V.

Dwie pierwsze cyfry oznaczały województwo, chociaż stosowane wyróżniki różniły się od tych stosowanych na tablicach samochodowych.

Wyróżniki województw:

  • 01–05 – miasto stołeczne Warszawa
  • 06–08 – białostockie
  • 09–12 – kieleckie
  • 13–16 – krakowskie
  • 17–20 – lubelskie
  • 21–23 – lwowskie
  • 24–30 – łódzkie
  • 31–33 – nowogródzkie
  • 34–35 – poleskie
  • 36–47 – pomorskie
  • 48–83 – poznańskie
  • 84–85 – stanisławowskie
  • 86–87 – tarnopolskie
  • 88–93 – warszawskie
  • 94–96 – wileńskie
  • 97–99 – wołyńskie

Województwo śląskie samo ustaliło system tablic rowerowych. Co prawda, ich kolorystyka była taka sama, co w innych województwach, ale zasady tworzenia numeru były zupełnie inne. Na tablicy znajdowało się 6 cyfr, a numery wydawano od 100 100 w górę.

Podział zakresów cyfrowych pomiędzy powiaty woj. śląskiego:

  • 100 100 – 103 599 – powiat miejski Katowice
  • 110 100 – 113 099 – powiat miejski Chorzów
  • 120 100 – 121 099 – powiat miejski Bielsko
  • 125 100 – 137 099 – powiat katowicki
  • 150 100 – 158 099 – powiat świętochłowicki
  • 164 100 – 171 599 – powiat tarnogórski
  • 175 100 – 181 099 – powiat lubliniecki
  • 185 100 – 203 099 – powiat pszczyński
  • 220 100 – 224 599 – powiat bielski
  • 230 100 – 236 099 – powiat cieszyński
  • 240 100 – 270 599 – powiat rybnicki

1938–1939[edytuj | edytuj kod]

15 listopada 1937 r. Minister Komunikacji wydał Zarządzenie w sprawie kształtu, barwy, i wymiarów tabliczek rowerowych na okres rejestracyjny 1938–1939. Tablice rowerowe wydawano dla rowerów i wózków poruszanych siłą nóg oraz motocykli o pojemności silnika mniejszej niż 100 cm³. Tablicę należało umieścić z tyłu pod siodełkiem, prostopadle do osi roweru.

Tablice miały czarne tło, żółte znaki i obwódkę. Były nieco mniejsze od poprzednich – miały wymiary 105×105 mm.

Zachowano układ 1 litera + 5 cyfr. W górnym rzędzie znajdowała się litera i dwucyfrowy wyróżnik województwa, a w dolnym 3 cyfry. W numerze nie mogły być w nim użyte litery F, G, J, O, Q, V. Do lipca 1938 r. wyróżniki województw były te same, co na tablicach z lat 1936–1937 (z wyjątkiem M. Warszawy: 01000–04499 i woj. białostockiego: 04500–08999), chociaż część województw, a także m. st. Warszawa, zachowało dawne wyróżniki.

Wyróżniki województw od lipca 1938 r.

  • 01–05 – miasto stołeczne Warszawa
  • 06–08 – białostockie
  • 09–12 – kieleckie
  • 13–16 – krakowskie
  • 17–20 – lubelskie
  • 21–23 – lwowskie
  • 24–30 – łódzkie
  • 31–33 – nowogródzkie
  • 34–35 – poleskie
  • 36–47 – pomorskie
  • 48–76 – poznańskie
  • 77 – wołyńskie
  • 78 – białostockie
  • 79–80 – kieleckie
  • 81 – lubelskie
  • 82 – pomorskie
  • 83 – warszawskie
  • 84–85 – stanisławowskie
  • 86–87 – tarnopolskie
  • 88–93 – warszawskie
  • 94–96 – wileńskie
  • 97–99 – wołyńskie

Podobnie jak poprzednio, system tablic rowerowych w województwie śląskim wyglądał inaczej. Co prawda, kolorystyka tablic była taka sama, co w pozostałych województwach, zasady tworzenia numeru pozostały niezmienione, czyli numer składał się z 6 cyfr od 100 100 w górę.

Podział zakresów cyfrowych pomiędzy powiaty woj. śląskiego:

  • 100 100 – 109 099 – powiat miejski Katowice
  • 109 100 – 119 099 – powiat miejski Chorzów
  • 119 100 – 121 099 – powiat miejski Bielsko
  • 121 100 – 146 099 – powiat katowicki
  • 146 100 – 152 299 – powiat bielski
  • 152 300 – 172 299 – powiat świętochłowicki
  • 172 300 – 180 799 – powiat cieszyński
  • 180 800 – 230 799 – powiat rybnicki
  • 230 800 – 255 799 – powiat pszczyński
  • 255 800 – 266 299 – powiat tarnogórski
  • 266 300 – 273 599 – powiat lubliniecki

Inaczej wyglądały tablice rowerów wojskowych. Tło wprawdzie miały czarne, tak samo jak tablice rowerów cywilnych, ale znaki i obwódka miały kolor biały. Numer zaczynał się zawsze od litery W, a po nim następowało 5 cyfr (pierwsza była oddzielona od litery i pozostałych cyfr kreskami).

II wojna światowa[edytuj | edytuj kod]

  • 1. Tereny przyłączone do Niemiec:

Na terenie III Rzeszy nie wydawano tablic rowerowych. Rowery musiały jedynie być zarejestrowane i wyposażone w „dowód rejestracyjny roweru”.

Na terenie GG od 1 września 1940 r. wszystkie rowery (także wózki rowerowe oraz riksze) musiały być wyposażone w nowe tabliczki. Niestety, nie udało się do tej pory dotrzeć do dokumentów, ale na podstawie zachowanych tabliczek można określić, jakie były reguły ich wydawania:

Lata 1940–1941: tablice w kształcie przypominającym szkolną tarczę; tło czarne, znaki srebrne. Tabliczki te były aluminiowe, odlewane. Czasem zdarzały się tabliczki kwadratowe ze ściętymi rogami, ale z takim samym układem znaków. Numer składał się z wyróżnika literowego, pięciu cyfr (na górze litery, kropka i dwie cyfry, a na dole trzy cyfry), a pod cyframi był mały napis „1940-1” lub tylko „1941”. Rowery zarejestrowane w miastach będących siedzibami dystryktów miały jedną literę, a zarejestrowane w powiatach – 2 lub 3 litery, gdzie pierwsza oznaczała dystrykt, a po przełamaniu druga lub druga i trzecia – powiat.

  • K – dystrykt krakowski
  • L – dystrykt lubelski
  • R – dystrykt radomski
  • S – prawdopodobnie dystrykt galicyjski
  • W – dystrykt warszawski

Rok 1942: Tablice trójkątne, tło czarne, znaki srebrne. Tabliczki te były żeliwne, odlewane. Układ znaków i oznaczenie dystryktów i powiatów taki sam, jak na tablicach okresu 1940–1941 – na górze litery, pod nimi dwie cyfry, a jeszcze niżej trzy cyfry. Rok wydania (1942) był zapisany na górze, koło liter oznaczających miejsce rejestracji („19” po lewej stronie, „42” po prawej stronie).

Lata 1943–1944: Rozporządzenie Generalnego Gubernatora o dopuszczeniu pojazdów do ruchu drogowego z dnia 13 października 1942 r. uchylało z dniem 1.01.1943 r. Rozporządzenie o ruchu rowerów na drogach publicznych z 1937 r. 1 stycznia 1943 r. odstąpiono od wydawania tablic rowerowych, jednakże nadal do 31 grudnia 1943 r. rowery należało rejestrować i wydawano na ten fakt urzędowe poświadczenie taki „dowód rejestracyjny roweru”. (Dziennik Rozporządzeń dla GG Nr 85, rok 1942, s. 577).

Znane są również tablice rowerowe z 1942 r. (m. Częstochowa) z nazwą miasta numerem i rokiem wydania – kształt prostokątno-owalny. Również znane są podobne tablice z 1943 r. (pow. radomszczański), ale o nieco innym kształcie (owalny itp.), o których nie wiadomo, czy pochodzą z rowerów, czy z furmanek. Ponadto znane są tablice prostokątne z lat 1940–1941 z żółtym tłem i czarnymi znakami. Na górze tłoczona nazwa powiatu (Tomaszów), pod nim malowane trzy cyfry lub litera, łącznik i dwie cyfry (np. S-94), a na dole tłoczone lata 1940–1941. Również nie udało się ustalić znaczenia i zastosowania tych tablic – czy są to też tablice rowerowe, czy z innych pojazdów (np. furmanek czy dorożek). Ponadto na terenie Generalnego Gubernatorstwa rowery niemieckich sił zbrojnych, policyjnych, urzędów i instytucji nie podlegały rejestracji i, co za tym idzie, nie posiadały tablic rejestracyjnych.

  • 3. Tereny przyłączone do ZSRR:

Na jednej z rosyjskojęzycznych stron na temat tablic rejestracyjnych można się dowiedzieć, że w ZSRR w tamtych latach istniały tablice rowerowe. Brak bliższych danych na ich temat.

  • 4. Tereny przyłączone do Litwy:

Brak danych na temat występowania tablic rowerowych na tych terenach.

  • 5. Tereny przyłączone do Słowacji:

Brak danych na temat występowania tablic rowerowych na tych terenach.

  • 6. Komisariat Rzeszy Ukraina:

Brak danych na temat występowania tablic rowerowych na tych terenach.

  • 7. Komisariat Rzeszy Wschód:

Brak danych na temat występowania tablic rowerowych na tych terenach.

1945–1946[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak w latach 1920–1936, nie istniało ogólnokrajowe zarządzenie dotyczące tablic rowerowych i każde województwo samo ustalało wygląd tablic rowerowych oraz zasady tworzenia numeru na nich.

1947–1948[edytuj | edytuj kod]

U góry tablicy znajdowała się nazwa powiatu oraz napis ROK 1947/48.

Tablica miała czarne tło, żółte znaki i obwódkę. Były dosyć małe – mierzyły tylko 88×78 mm. Numer składał się z 5 cyfr.

1949–1950/1951[edytuj | edytuj kod]

Tablice z okresu 1947–1948 były ważne do 30 września 1949 r.

Wymiary tablicy były te same, co w latach 1947–1948. Tablice miały czarne tło i białe znaki i obwódkę. Numer miał literę i 5 cyfr (poszczególne przedziały cyfrowe oznaczały województwo). W numerze nie mogły być użyte litery: J, O, Q, V.

Wyróżniki województw:

  • 00001–01499 – białostockie
  • 01500–06999 – gdańskie
  • 07000–11499 – kieleckie
  • 11500–18999 – krakowskie
  • 19000–21999 – lubelskie
  • 22000–22999 – miasto Łódź
  • 23000–30999 – łódzkie
  • 31000–33999 – olsztyńskie
  • 34000–41999 – pomorskie
  • 42000–59999 – poznańskie
  • 60000–62499 – rzeszowskie
  • 62500–76499 – śląskie
  • 76500–81499 – szczecińskie
  • 81500–82499 – miasto stołeczne Warszawa
  • 82500–86999 – warszawskie
  • 87000–92599 – wrocławskie

Dodatkowe wyróżniki województw wprowadzone w czerwcu 1950 r.:

  • 92600–95499 wrocławskie
  • 95500–99500 poznańskie
  • 99501–99855 pomorskie
  • 99856–99999 warszawskie
  • O 00001–60000 śląskie
  • O 60001–99999 pomorskie
  • J 00001–32250 białostockie
  • J 32251–43250 gdańskie
  • J 43251–63250 wrocławskie
  • J 63251–83250 rzeszowskie

1951[edytuj | edytuj kod]

Tablice z okresu 1949–1950 mogły być wydawane jeszcze w 1951 r., aż do wyczerpania zasobów.

Wymiary tablicy i kolorystyka nadal pozostawały niezmienione.

Zmieniono układ numeru – od tej pory składał się z 2 liter i 3 cyfr. Pierwsza litera oznaczała województwo. Drugą literą nie mogły być B, D, I, J, O, V, z wyjątkiem województw katowickiego i wrocławskiego, gdzie była dopuszczona jako druga litera B.

Wyróżniki województw:

  • A – białostockie
  • C – bydgoskie
  • E – gdańskie
  • F – katowickie
  • G – kieleckie
  • H – koszalińskie
  • K – krakowskie
  • L – lubelskie
  • M – łódzkie
  • N – miasto Łódź
  • P – olsztyńskie
  • R – opolskie
  • S – rzeszowskie
  • T – poznańskie
  • U – szczecińskie
  • W – wrocławskie
  • X – zielonogórskie
  • Y – miasto stołeczne Warszawa
  • Z – warszawskie

1952–1954[edytuj | edytuj kod]

Tablice miały kształt trójkąta z zaokrąglonymi rogami.

Długość podstawy wynosiła 70 mm, boków – 90 mm, a szerokość zaokrąglenia – 30 mm. Tło było czarne, a znaki i obwódka żółte. Numer składał się z litery i 5 cyfr (dwie pierwsze oznaczały województwo, wyróżniki były te same, co na tablicach samochodowych).

Tablice rowerowe ostatecznie wycofano w Polsce w styczniu 1954. Jednak obowiązku rejestracji rowerów w Polsce nie zniesiono – przy rejestracji rowerów wydawano jedynie kartę rowerową (dowód rejestracyjny). Obowiązek rejestracji rowerów zniesiono w Polsce w 1964 roku.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]