Tadeusz Łobos

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Łobos
Ilustracja
Tadeusz Łobos (2010)
Data i miejsce urodzenia

1 czerwca 1938
Sambor

Data i miejsce śmierci

31 marca 2014
Wrocław

Miejsce spoczynku

Cmentarz Osobowicki

Zawód, zajęcie

inżynier elektryk, wykładowca akademicki

Tytuł naukowy

profesor nauk technicznych

Alma Mater

Politechnika Wrocławska

Uczelnia

Politechnika Wrocławska

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi

Tadeusz Łobos (ur. 1 czerwca 1938 w Samborze, zm. 31 marca 2014 we Wrocławiu) – polski inżynier, profesor nauk technicznych, pracownik Politechniki Wrocławskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia w 1960 r. na Politechnice Wrocławskiej, w 1967 r. doktoryzował się, w 1975 r. otrzymał stopień doktora habilitowanego a tytuł profesora w 1989 r. Prodziekan Wydziału Elektrycznego od 1978 do 1981 roku. Dyrektor Instytutu Podstaw Elektrotechniki i Elektrotechnologii Politechniki Wrocławskiej w latach 1999 - 2005. W latach 1982-1986 pracował naukowo w Friedrich-Alexander-Universität Erlangen-Nürnberg (Niemcy). Stypendysta Fundacji im. Alexandra von Humboldta w latach 1976 -1982, główny wykonawca wielu projektów niemieckiej Wspólnoty Badawczej DFG(inne języki) w latach 1982- 2003. Autor ponad 300 prac naukowych, 7 patentów oraz 3 książek, promotor 9 rozpraw doktorskich. Zajmował się naukowo elektroenergetyczną automatyką zabezpieczeniową. Stworzył nowy kierunek badawczy dotyczący zastosowania przetwarzania sygnałów w elektrotechnice. Inicjował współpracę z wieloma partnerami naukowymi i przemysłowymi w Polsce i za granicą. Zmarł 31 marca 2014 roku, został pochowany na Cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Blisko 50 naukowców PWr wysoko w rankingu TOP 2% [online], pwr.edu.pl [dostęp 2023-02-19] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]