Tadeusz Budziński

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Budziński
Data i miejsce urodzenia

7 kwietnia 1938
Niżankowice

Zawód, zajęcie

fotograf, fotografik

Narodowość

polska

Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Strona internetowa

Tadeusz Budziński (ur. 7 kwietnia 1938 w Niżankowicach) – polski fotograf i fotografik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 7 kwietnia 1939 w Niżankowicach w ówczesnej II Rzeczypospolitej[1]. W młodości zamieszkał w Przemyślu[1]. Został fotografem[1]. Od 1972 do 1974 był prezesem Rzeszowskiego Towarzystwa Fotograficznego[1]. W 1974 przystąpił do Związku Polskich Artystów Fotografików[1]. Od 1978 do 1979 był szefem oddziału ZPAF w Rzeszowie[1].

Jako fotograf skupił się na uwiecznianiu Podkarpacia i Bieszczadów, w szczególności przyrody i zabytków[1]. Wydał wiele albumów tematycznych ze zdjęciami swojego autorstwa[1]. Ponadto jego fotografie ubogacały publikacje innych autorów, np. tomik poezji Janusza Szubera pt. Tam, gdzie niedźwiedzie piwo warzą z 2004[2]. Jego fotografie były prezentowane na wystawach indywidualnych i zbiorowych[1].

Prace Tadeusza Budzińskiego mają w swoich kolekcjach: Muzeum Narodowe we Wrocławiu, Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa w Warszawie, Muzeum Ziemi Przemyskiej oraz Biuro Wystaw Artystycznych w Rzeszowie[3].

Albumy[edytuj | edytuj kod]

  • Ziemia Przemyska (1988)[1]
  • Bieszczady (1985)[1]
  • Przemyśl (1991)[1]
  • Piękno w drewnie zamknięte (1992)[1]
  • Bieszczady (1994)[1]
  • Ziemia Przemyska (1995)[1]
  • „W krainie wilka” (1995)[1]
  • Karpaty Wschodnie (1996)[1]
  • Ojciec Święty w Krośnie (1998)[1]
  • Zamki i pałace Polski południowo-wschodniej (1998)[1]
  • Bieszczady (1999)[1]
  • Rzeszów (1999)[1]
  • Podkarpacie (2000)[1]
  • Krosno (2000)[1]
  • Sanok (2000)[1]
  • Jarosław i okolice (2000)[1]
  • Ziemia kolbuszowska (2000)[1]
  • Sanok i Ziemia Sanocka (2001; wstęp: Janusz Szuber)[4]
  • Pogranicze kultur – drewniane budownictwo sakralne na Podkarpaciu (2001)[1]
  • Wilk (2003)[1]
  • Wilk (2004)[1]
  • Huculy. Konie z gór (2005)[1]
  • Sandomierz (2006)[1]
  • San (2006)[1]
  • Hucuły – konie z gór (2006)[1]
  • Podkarpacie (2006)[1]
  • Żubr w Bieszczadach (2006)[1]
  • Araby. Dzieci wiatru (2007)[1]
  • Wilk (2012)[1]

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • Brązowy medal na Ogólnopolskiej Wystawie Fotografii artystycznej „Konfrontacje” w Lublinie (1973)[1]
  • Złoty medal na Biennale Fotografii Przyrodniczej w Poznaniu (1972)[1]
  • Grand Prix na Biennale Fotografii Przyrodniczej w Poznaniu (1974)[1]
  • Wyróżnienie honorowe na Światowej Wystawie Fotografii ONZ w Kenii (1974)[1]
  • Nagroda miesięcznika „Profile” (1985)[1]
  • Nagroda specjalna wojewody krośnieńskiego (1987)[5][1]
  • „Wawrzyn” przyznany przez redakcje Polskiego Radia Rzeszów TV Rzeszów (1991)[1]
  • Nagroda Miasta Przemyśla (1994)[1]
  • Nagroda Miasta Rzeszowa (1999)[1]
  • Nagroda Grand Prix Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek (za album Wilk z 2003)[1]
  • Dyplom „Fotografa Krajoznawcy Polski”, przyznany przez Zarząd Główny PTTK[1]
  • Medal 40-lecia ZPAF[1]
  • Statuetka „Bieszczadzki Żubr” (2008)[3]
  • Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2009)[6][3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw Tadeusz Budziński. tadeuszbudzinski.info. [dostęp 2017-12-22].
  2. ↑ Janusz Szuber: Tam, gdzie niedźwiedzie piwo warzą. Olszanica: Wydawnictwo Bosz, 2004, s. 3. ISBN 83-87730-87-4.
  3. ↑ a b c Tadeusz Bidzinski, Tadeusz Budzinski – fotografia [online], www.tadeuszbudzinski.info [dostęp 2017-12-25].
  4. ↑ Andrzej Sulikowski: Epos sanocki Janusza Szubera. Szczecin: Volumina.pl, 2010, s. 31. ISBN 978-83-62355-59-4.
  5. ↑ Dzięki ich aktywności rozwija się region. „Nowiny”. Nr 169, s. 3, 23 lipca 1987. 
  6. ↑ Lista laureatów medalu Zasłużony Kulturze – Gloria Artis [online], MKiDN [dostęp 2023-01-07].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tadeusz_Budziński&oldid=71786681”