Tadeusz Dec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Dec
Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1942
Rakszawa

Data i miejsce śmierci

12 stycznia 2017
Przemyśl

Zawód, zajęcie

działacz partyjny i państwowy, inżynier rolnictwa

Alma Mater

Wyższa Szkoła Rolnicza w Lublinie

Stanowisko

wicewojewoda przemyski (1975–1987)

Partia

ZSL

Tadeusz Dec (ur. 10 listopada 1942[1] w Rakszawie, zm. 12 stycznia 2017[1] w Przemyślu[2]) – polski działacz partyjny i państwowy, inżynier rolnictwa, były szef Powiatowej Rady Narodowej w Lubaczowie i naczelnik powiatu lubaczowskiego, w latach 1975–1987 wicewojewoda przemyski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Piotra i Marii. Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Lubaczowie i studia inżynierskie w Wyższej Szkole Rolniczej w Lublinie. Od 1961 do 1964 odbywał przeszkolenie wojskowe w Ciechanowie i w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Rakietowych i Artylerii, uzyskał rangę podpułkownika i kapitana rezerwy[1]. W latach 1958–1966 należał do Związku Młodzieży Socjalistycznej, w 1962 wstąpił do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego. Od 1966 do 1968 kierownik w oddziale Rzeszowskiego Przedsiębiorstwa Nasiennego „Centrala Nasienna” w Oleszycach, potem do 1970 był inspektorem i kierownikiem w Powiatowej Stacji Kwarantanny i Ochrony Roślin w Lubaczowie[3].

Od 1970 działał jako kierownik Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa przy Prezydium Powiatowej Radzie Narodowej w Lubaczowie. Od 1 lipca 1972 do 15 grudnia 1973 kierował prezydium PRN, następnie od 16 grudnia 1973 do 31 maja 1975 pozostawał naczelnikiem powiatu lubaczowskiego. Jednocześnie działał w strukturach partyjnych, zajmował stanowiska wiceprezesa Powiatowego Komitetu w Lubaczowie (1972–1975) i członka Wojewódzkiego Komitetu ZSL w Rzeszowie (1970–1975), a od 1975 do 1987 pozostawał zastępcą szefa WK ZSL w Przemyślu. Od 1 czerwca 1975 do stycznia 1987 pełnił funkcję wicewojewody przemyskiego. Następnie od 1987 do 1989 kierował wojewódzkimi strukturami ZSL, dodatkowo od 1988 do 1989 był zastępcą członka Naczelnego Komitetu ZSL[3].

Później pracował w Państwowym Przedsiębiorstwie Handlu i Usług oraz jako szef działu firmy ochroniarskiej. Został również działaczem Związku Żołnierzy Wojska Polskiego w Przemyślu, kierował rejonowym biurem tej organizacji; należał też do Związku Kombatantów RP i Byłych Więźniów Politycznych. Odznaczony medalami ZŻWP[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Odeszli na wieczną wartę. Związek Żołnierzy Wojska Polskiego w Przemyślu. [dostęp 2020-06-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-22)].
  2. https://rejestry-notarialne.pl/37
  3. a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2020-06-22].