Tadeusz Iskierka

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Iskierka
Ilustracja
Tadeusz Iskierka (lata 60.)
Data i miejsce urodzenia

6 października 1917
Moskwa

Data i miejsce śmierci

6 września 1990
Warszawa

Narodowość

polska

Alma mater

Politechnika Warszawska

Praca
Biuro

Biuro Odbudowy Stolicy

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego
Multimedia w Wikimedia Commons
Budynek Centrali Ogrodniczej w Warszawie – widok od ul. Marszałkowskiej

Tadeusz Iskierka (ur. 6 października 1917 w Moskwie, zm. w Warszawie)[1] – polski architekt i nauczyciel akademicki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Moskwie, dokąd podczas I wojny światowej jego rodzina tymczasowo przeniosła się z Warszawy[2]. Zaraz po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 Iskierkowie powrócili do Warszawy i zamieszkali na Woli.

W latach 1925–1931 uczęszczał do szkoły powszechnej przy ul. Żelaznej. Następnie uczył się w Państwowej Szkole Średniej Technicznej Kolejowej przy ul. Chmielnej 88/90 i przez rok w Gimnazjum dla Dorosłych przy ul. Złotej[2].

W 1936 rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej (PW). W 1939 wyjechał do Belgradu i odbył tam praktykę budowlaną. Podczas okupacja niemieckiej Polski od jej początków do wybuchu powstania warszawskiego w 1944, w którym wziął udział, kontynuował studia konspiracyjne na PW[2]. Jednocześnie przed powstaniem pracował w biurze Zakładów Ceramicznych „Pustelnik”. Studia ukończył już po wojnie w 1947[1]. W późniejszym okresie został pracownikiem naukowym i wykładowcą na PW.

Jeszcze w lutym 1945 podjął pracę w Biurze Odbudowy Stolicy[1]. Był projektantem w Wydziale Urbanistyki. Przystąpił także do złożonego z architektów BOS zespołu projektowego „Pingwiny”. Był współtwórcą projektu szkoły typowej, który został wykorzystany przy budowie tzw. szkół tysiąclecia[2]. Oprócz działalności architektonicznej amatorsko zajmował się malarstwem. Jego akwarele przedstawiające architekturę Warszawy nierzadko publikowało pismo „Stolica”[2]. Okazjonalnie pisywał w miesięczniku wydawanym przez SARP – „Architektura”[3]

Należał do Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP). Był członkiem Oddziału Warszawskiego, w którego zarządzie zasiadał w okresie 1955–1956. Za swoją pracę otrzymał szereg odznaczeń i wyróżnień.

Po śmierci spoczął na cmentarzu Północnym[1].

Dokonania[edytuj | edytuj kod]

Konkursy[edytuj | edytuj kod]

  • SARP nr 131 – Projekt urbanistyczny i koncepcyjny gmachu centrali Pocztowej Kasy Oszczędności w Warszawie (1946) – współautor: Stanisław Bieńkuński (zakupiony)
  • Projekt gmachów Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie (1948) – współautorzy: Stefan Hołówko, Konstanty Kokozow, Mikołaj Kokozow, Bogusław Płachecki i Jerzy Wasilewski (II nagroda)
  • SARP nr 165 – Projekt Powszechnego Domu Towarowego w Warszawie (1948) – współautorzy: Stefan Hołówko i Mikołaj Kokozow (zakupiony)
  • SARP nr 168 – Projekt rozwiązania architektoniczne gmachu Ministerstwa Skarbu w Warszawie (1948) – współautor: Zygmunt Lewański (II nagroda)
  • SARP nr 171 – Projekt gmachu biurowego Centrali Tekstylnej w Łodzi (1948) – współautor: Stefan Hołówko (zakupiony)
  • Projekt otoczenia „Cedergrena” – I etap (1950) – współautor: Zygmunt Lewański (nagroda równorzędna)
  • SARP nr 321 – Projekt szkoły podstawowej siedmioizbowej z zestawu elementów przydatnych do typizacji (1961) – współautorzy: zespół (wyróżnienie II stopnia równorzędne)

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Tadeusz Iskierka. SARP. [dostęp 2024-05-21]. (pol.).
  2. ↑ a b c d e Odbudowa Warszawy – Tadeusz Iskierka. um.warszawa.pl. [dostęp 2024-05-21]. (pol.).
  3. ↑ „Arcitektura”, nr 1, styczeń 1956. mbc.cyfrowemazowsze.pl. [dostęp 2024-05-23]. (pol.).
  4. ↑ Poznań – Stadion z historią PRL. gloswielkopolski.pl. [dostęp 2024-05-21]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tadeusz_Iskierka&oldid=73843000”