Tadeusz Klimowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Klimowicz
Państwo działania

 Polska

Data urodzenia

1950

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: filologia rosyjska, historia literatury rosyjskiej[1]
Profesura

28 listopada 1994[1]

Tadeusz Klimowicz (ur. 1950[2]) – polski filolog, dr hab. nauk humanistycznych, profesor i dyrektor Instytutu Filologii Słowiańskiej Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego[1], badacz literatury i kultury rosyjskiej[3].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1968 zdał maturę, w 1973 otrzymał tytuł zawodowy magistra, następnie w 1978 obronił pracę doktorską, a w 1986 uzyskał stopień doktora habilitowanego[2][1]. 28 listopada 1994 nadano mu tytuł profesora w zakresie nauk humanistycznych[1]. Pełnił funkcję dyrektora Instytutu Filologii Słowiańskiej Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego[1], a także prodziekana tego Wydziału[2]. W 2020 przeszedł na emeryturę[2].

Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[4].

Działalność w organizacjach naukowych i zawodowych[edytuj | edytuj kod]

Był członkiem Komisji ds. Stopni i Tytułów; Sekcja I - Nauk Humanistycznych i Społecznych Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów, oraz Komitetu Słowianoznawstwa na I Wydziale Nauk Humanistycznych i Społecznych Polskiej Akademii Nauk[1].

Zainteresowania naukowe[edytuj | edytuj kod]

Autor około 150 tekstów literaturoznawczych, krytycznoliterackich i rosjoznawczych, które ukazały się w periodykach naukowych (m.in. w czasopismach "Teksty Drugie", „Slavia Orientalis”, „Slavica Wratislaviensia”, „Przegląd Rusycystyczny”, „Studia Rossica Posnaniensia”), na łamach czasopism społeczno-kulturalnych („Pismo Literacko-Artystyczne”, „Odra”, „Zeszyty Literackie” i „Literatura na Świecie[3], „Przegląd Polityczny”, „Jelenkor”, „Меценат и Мир”, „Новая Польша”) oraz dzienników („Gazeta Wyborcza”)[5].

Prowadzi blog „From Russia with(out) Love”[6].

Publikacje książkowe[7][edytuj | edytuj kod]

  • Dmitrij Mamin-Sibiriak i problemy naturalizmu w literaturze rosyjskiej (1979)
  • Motywy twórczości Walerija Briusowa (1988)
  • Poszukujący - nawiedzeni - opętani. Z dziejów spirytyzmu i okultyzmu w literaturze rosyjskiej (1992)
  • Obywatele Arkadii. Losy pisarzy rosyjskich po roku 1917 (1993)
  • Przewodnik po współczesnej literaturze rosyjskiej i jej okolicach (1917-1996) (1996)
  • Pożar serca. 16 smutnych esejów o miłości, o pisarzach rosyjskich i ich muzach (2005)
  • Тайны великих (2015)
  • Pożegnanie z Rosją (2022)[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Prof. dr hab. Tadeusz Klimowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-08-19].
  2. a b c d e Klimowicz Tadeusz. Instytut Filologii Słowiańskiej UWr.. [dostęp 2024-03-25]. (pol.).
  3. a b Tadeusz Klimowicz. Pożegnanie z Rosją. Wydawnictwo Paśny Buriat, 2022. [dostęp 2024-03-25].
  4. Monitor Polski 2000, 29, 602., INFOR.PL – portal nowoczesnych księgowych, przedsiębiorców, kadrowych – podatki, rachunkowość, kadry, prawo pracy, sektor publiczny - kalkulatory, wskaźniki, ujednolicone akty prawne, quizy [online], www.infor.pl [dostęp 2024-04-30] (pol.).
  5. Publikacje pracownikow Uniwersytetu Wroclawskiego [online], luna.bu.uni.wroc.pl [dostęp 2024-04-30].
  6. Tadeusz Klimowicz, Russia with(out) Love [online], tadeuszk.blogspot.com, 2020 [dostęp 2024-04-29].
  7. Instytut Filologii Słowiańskiej UWr - Klimowicz Tadeusz [online], www.ifs.uni.wroc.pl [dostęp 2024-04-27].