Tadeusz Okolski

Tadeusz Okolski

Dzik, Horynicz, Sopiński

kapitan
Data i miejsce urodzenia	15 grudnia 1902 Łupanin
Data i miejsce śmierci	9 lutego 1983 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1939–1945
Siły zbrojne	Armia Krajowa
Stanowiska	Batalion Dzik, Zgrupowanie Róg, Obwód Śródmieście AK
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Późniejsza praca	ekonomista
Odznaczenia

Tadeusz Okolski ps. Dzik (ur. 2 grudnia^?/15 grudnia 1902 w Łupaninie pow. Zdołbunów, zm. 9 lutego 1983 w Warszawie) – polski ekonomista, dowódca batalionu „Dzik” Armii Krajowej, uczestnik WSOP.

Życiorys

Był uczeniem polskiego gimnazjum w Kijowie, w 1919 wyjechał do Warszawy, gdzie uczył się w prywatnym gimnazjum Kazimierza Kulwiecia. W 1920 przerwał naukę aby jako ochotnik uczestniczyć w wojnie polsko-bolszewickiej. Po jego ukończeniu gimnazjum w 1923 wyjechał do Poznania, gdzie studiował na Wydziale Prawno-Ekonomicznym na tamtejszym Uniwersytecie. Po obronie dyplomu w 1928 przez rok był słuchaczem w jarocińskiej Szkole Podchorążych. Od 1931 był naczelnikiem urzędu skarbowego w Warszawie, w 1935 przeszedł wyszkolenie na kursie dowódców kompanii piechoty w Szkole Podchorążych Rezerwy Piechoty w Zambrowie.

W sierpniu 1939 nie został zmobilizowany, od grudnia 1939 działał w kontrwywiadzie pod dowództwem rtm. Alojzego Sawickiego. Od marca 1940 należał do Związku Walki Zbrojnej, od 1942 pełnił funkcję komendanta I Rejonu I Obwodu Okręgu Warszawskiego Służby Ochrony Powstania (od 1943 WSOP). Po wybuchu powstania warszawskiego został dowódcą batalionu „Dzik” walczącego w Zgrupowaniu Róg w Obwodzie Śródmieście AK na terenie Starego Miasta, Powiśla i Śródmieścia. Po 19 września w wyniku rozbicia batalionu „Dzik” przeszedł do batalionu „Ostoja”. Po upadku walk powstańczych został internowany w Stalagu X B Sandbostel i Oflagu X C w Lubece.

Po powrocie do kraju w listopadzie 1945 pracował jako starszy inspektor w Departamencie Finansów Gospodarki Komunalnej i Finansowej w Ministerstwie Finansów, w 1953 na fali represji został zwolniony. Kontynuował pracę zawodową jako kierownik finansowy w PBG Gazomontaż, w 1971 przeszedł na emeryturę i poświęcił się pracy społecznej w środowisku byłych żołnierzy Zgrupowania Róg oraz w spółdzielczości mieszkaniowej. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 239-5-13).

Odznaczenia

• Medal Polska Swojemu Obrońcy (1920);
• Krzyż Walecznych (1944).

Linki zewnętrzne

• Whatfor, baza Powstańców Warszawy - Okolski Tadeusz. info-pc.home.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-27)].
• Muzeum Powstania Warszawskiego, Tadeusz Okolski - biogram
• PW44.PL, Tadeusz Okolski - biogram