Tadeusz Stępniowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tadeusz Stępniowski
pułkownik pułkownik
Data śmierci

24 stycznia 1994

Przebieg służby
Siły zbrojne

Ludowe Wojsko Polskie

Późniejsza praca

Wojskowy Instytut Historyczny

Tadeusz Stępniowski (zm. 24 stycznia 1994) – polski historyk, pułkownik Wojska Polskiego.

Żołnierz 1 Armii Wojska Polskiego od 1944. Następnie służył w Ludowym Wojsku Polskim. Był pracownikiem naukowym Wojskowego Instytutu Historycznego. Opuścił Wojskowy Instytut Historyczny wraz z dużą grupą historyków po objęciu funkcji komendanta tej placówki przez Tadeusza Jędruszczaka[1].

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Z dziejów 2 Armii Wojska Polskiego: zarys formowania i organizacji, Warszawa: Wojskowy Instytut Historyczny 1962.
  • (redakcja) Zarys działań i sztuka wojenna armii radzieckiej w latach 1940-1945, red. nauk. Tadeusz Stępniowski, Eugeniusz Kozłowski, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1963.
  • Walka zbrojna polskiego ruchu oporu w latach okupacji hitlerowskiej, Warszawa: Wydawnictwo "Ruch" 1971.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944-1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2007, s. 568, przyp. 132.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Rutkowski, Nauki historyczne w Polsce 1944-1970. Zagadnienia polityczne i organizacyjne, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego 2007, s. 568.
  • Wojskowy Przegląd Historyczny, 1994, tom II, str. 309