Tama wentylacyjna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tama wentylacyjna – przegroda w wyrobisku górniczym, jedno z pomocniczych urządzeń wentylacyjnych.

Podział[edytuj | edytuj kod]

Ze względu na przeznaczenie[edytuj | edytuj kod]

  • izolacyjne – służące do izolowania nieczynnych wyrobisk, są to tamy pełne (ze względów ochrony przeciwpożarowej i przeciwgazowej) – w każdej tamie izolacyjnej powinna się znajdować rurka umożliwiająca pobieranie próbek powietrza.
  • tamy spięciowe – służące do oddzielania prądów powietrza. Są to zazwyczaj tamy murowe z drzwiami metalowymi.
  • tamy regulacyjne – do regulacji przepływu powietrza – posiadają otwór (okno regulacyjne), którego pole jest regulowane.
  • bezpieczeństwa – są to obmurza i sklepienie wykonane z kostki betonowej w ich pobliżu składuje się odpowiednie ilości materiałów do zaizolowania danego rejonu wentylacyjnego

Ze względu na konstrukcję[edytuj | edytuj kod]

  • tamy głuche (pełne),
  • tamy ciężkie,
  • tamy o konstrukcji przeciwwybuchowej,
  • tamy z drzwiami (skrzydłowe) ,
  • tamy przesuwne.

Z uwagi na materiał[edytuj | edytuj kod]

  • tamy drewniane,
  • tamy murowe,
  • tamy stalowe,
  • tamy gipsowe,
  • korki podsadzkowe,
  • tamy płócienne,
  • tamy z materiałów chemicznych

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Gisman: Słownik górniczy, wyd. Instytut Węglowy, Katowice 1949;
  • Stanisław Gisman: Ilustrowany górniczy słownik encyklopedyczny, Wydawnictwo Górniczo-Hutnicze, Stalinogród 1955;