Przejdź do zawartości

Tell Qarqur

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Tell Qarqur
(Karkar?)
Ilustracja
widok na wyższy tell na stanowisku Tell Qarqur
Państwo

 Syria

Położenie na mapie Syrii
Mapa konturowa Syrii, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Tell Qarqur”
Ziemia35°44′N 36°20′E/35,733333 36,333333
Multimedia w Wikimedia Commons

Tell Qarqur (arab. تل قرقور) – duże stanowisko archeologiczne w północno-zachodniej Syrii, położone ok. 7 km na południe od miasta Dżisr asz-Szughur, w dolinie rzeki Orontes; identyfikowane ze starożytnym miastem Karkar (Qarqar) znanym ze źródeł asyryjskich[1][2].

Stanowisko[edytuj | edytuj kod]

Na stanowisku znajdują się dwa telle: wyższy, o powierzchni ok. 20 akrów, położony w jego południowej części, i niższy, o powierzchni ok. 35 akrów, leżący w jego północnej części[1][2]. Stanowisko rozciąga się również na obszar wokół telli, gdzie w odległości do ok. 200 metrów od nich wciąż napotyka się na ślady zasiedlenia[3].

Identyfikacja z miastem Karkar[edytuj | edytuj kod]

W miejscu tym w starożytności istniało najprawdopodobniej miasto Karkar (Qarqar), ale identyfikacja ta nie została jeszcze w pełni potwierdzona[1][2]. Karkar wymieniane jest w inskrypcjach asyryjskich królów Salmanasara III (858-824 p.n.e.) i Sargona II (721-705 p.n.e.), którzy w jego pobliżu stoczyć mieli bitwy[1][2]. W bitwie pod Karkar w 853 r. p.n.e. Salmanasar III starł się z koalicją 12 władców Syro-Palestyny, natomiast w bitwie pod Karkar w 720 r. p.n.e. Sargon II stanął naprzeciw władców Hamy i Gazy[2]. Według tekstów samo miasto miało być kilkukrotnie zdobyte i zniszczone[2].

Wyniki wykopalisk na stanowisku Tell Qarqur wskazują, że w IX i VIII w. p.n.e., a więc w czasie gdy panowali Salmanasar III i Sargon II, istniało tu duże miasto, które zajmować mogło powierzchnię ok. 55 akrów[2]. Miasto to było ufortyfikowane, na co wskazują odkryte pozostałości założenia bramnego i fundamentów murów obronnych[4].

Wykopaliska[edytuj | edytuj kod]

W latach 1983 i 1984 prace wykopaliskowe na stanowisku z ramienia American Schools of Oriental Research (ASOR) prowadził J.M. Lundquist[1][2]. W 1993 roku prace te zostały wznowione pod kierunkiem R.H. Dornemanna[1][2], który prowadził je przez siedem kolejnych sezonów wykopaliskowych aż do 1999 roku[5]. W 2004 roku prace na stanowisku rozpoczęli archeolodzy z University of Arkansas pod kierunkiem J. Cesany[6].

Wykopaliska na stanowisku prowadzono w czterech miejscach oznaczonych jako obszar A (założenie bramne na wyższym tellu), obszar B (szczyt tella wyższego), obszar C (zachodnia strona tella wyższego) i obszar D (tell niższy)[2]. W każdym z nich odkryto architektoniczne pozostałości dużego osiedla z okresu panowania Ajjubidów[1]. Wcześniejsze osiedla, choć nie tak rozległe, istniały tu też w okresie rządów Umajjadów i Cesarstwa Bizantyńskiego[1]. Zasiedlenie stanowiska w okresach rzymskim, hellenistycznym i perskim też musiało być znaczne, ale pozostałości te zostały mocno zniszczone w trakcie budowy późniejszych osad[7].

Najintensywniejsze prace wykopaliskowe prowadzone były w obszarze A, przy odkrytym tam założeniu bramnym pochodzącym z epoki żelaza IIA[2]. Poza założeniem bramnym, którego kilka faz rozwoju dało się wyróżnić, odnaleziono też datowane na ten sam okres potężne fundamenty murów[4]. Wewnątrz bramy szeroka na dwa metry, wykładana kamieniami ulica wiodła do wnętrza miasta[4].

Odnaleziono bardzo niewiele pozostałości architektonicznych z późnej i środkowej epoki brązu[7]. Odkryte budowle z wczesnej epoki brązu IV przebudowywane były przez okres około trzystu lat i zawierały m.in. świątynię i najprawdopodobniej pałac[7]. Wcześniejsze okresy nie zostały jeszcze przebadane, ale są potwierdzone znaleziskami ceramiki i narzędzi krzemiennych[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h Dornemann R.H., Qarqūr, Tall, w: Reallexikon..., s. 155.
  2. ↑ a b c d e f g h i j k Dornemann R.H., Qarqur, Tell, w: The Oxford..., s. 370.
  3. ↑ Tell Qarqur Expedition na stronie www.cast.uark.edu (dostęp 17/07/13)
  4. ↑ a b c Dornemann R.H., Qarqur, Tell, w: The Oxford..., s. 371.
  5. ↑ Dornemann R.H., Seven Seasons of ASOR Excavations at Tell Qarqur, Syria, 1993-1999, Annual of the American Schools of Oriental Research 56 (2003), s. 1–141.
  6. ↑ American-Syrian Cooperation Preserves Tell Qarqur. america.gov. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-21)]. na stronie www.america.gov (dostęp 17/07/2013)
  7. ↑ a b c d Dornemann R.H., Qarqūr, Tall, w: Reallexikon..., s. 156.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dornemann R.H., Qarqur, Tell, w: The Oxford Encyclopedia of Archaeology in the Near East, tom IV, Oxford University Press, New York - Oxford 1997, s. 370-371.
  • Dornemann R.H., Qarqūr, Tall, w: Reallexikon der Assyriologie, tom XI (Prinz, Prinzessin - Samug), Walter de Gruyter, Berlin - New York 2006-2008, s. 155-156.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Tell_Qarqur&oldid=68149815”