Tell Raffaan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tell Raffaan (Tall Raffan) – stanowisko archeologiczne położone w Iraku, na terenie starożytnej Górnej Mezopotamii, w dolinie rzeki Tygrys[1].

Badania archeologiczne[edytuj | edytuj kod]

Badania na stanowisku rozpoczęto w 1984 roku w ramach międzynarodowego projektu archeologicznych badań ratunkowych Eski Mosul Dam Salvage Project, zorganizowanego przez Iracki Departament Starożytności z powodu planowanej budowy tamy na rzece Tygrys. Badania na Tell Raffaan i w jego otoczeniu prowadziła polska ekspedycja archeologiczna Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego[1]. Pracami archeologicznymi kierował Piotr Bieliński. Przeprowadzono także badania powierzchniowe pod kierunkiem Ryszarda Mazurowskiego i Waldemara Chmielewskiego, które wykazały obecność stanowisk paleolitycznych na wzgórzach otaczających badany mikroregion[2]. W ramach tego mikroregionu polska ekspedycja badała równolegle stanowisko Tell Ridżim.

W najwyższym punkcie Tell Raffaan wznosiło się 6,5 metra nad poziomem brzegu Tygrysu[3]. Badania przeprowadzono jedynie w części wschodniej tellu, ponieważ w jego części zachodniej znajdował się współczesny cmentarz[2]. Jest to stanowisko jednowarstwowe, datowane na okres kultury wczesnego Uruk (II połowa IV tysiąclecia p.n.e.)[3]. Odkryto liczne fragmenty ceramiki oraz narzędzia z obsydianu i krzemienia. Na stoku odkryto grób szkieletowy w obstawie kamiennej wraz z zastawą grobową w postaci trzech niedekorowanych czarek, analogicznych do ceramiki znajdowanej w innych miejscach stanowiska[3]. Badana część tellu posiadała liczne zniszczenia powstałe w wyniku erozji, nie natrafiono na pozostałości architektury[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Tell Raffaan [online], pcma.uw.edu.pl [dostęp 2019-08-14].
  2. a b Andrzej Reiche, Polskie wykopaliska w rejonie Eski-Mosul w północnym Iraku w latach 1984–1987., „Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie”, 33–34, 1989–1990.
  3. a b c Stefan K. Kozłowski i inni, Irak, Zsolt Kiss (red.), [w:] 50 lat polskich wykopalisk w Egipcie i na Bliskim Wschodzie, Warszawa: PCMA 1986.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Reiche, A. (1989–90). Polskie wykopaliska w rejonie Eski-Mosul w północnym Iraku w latach 1984–1987. Rocznik Muzeum Narodowego w Warszawie, 33–34
  • Kozłowski, S.K., Krogulska, M., Reiche, A., Szymczak, K. (1986). Irak, w: Kiss, Z. (red.) 50 lat polskich wykopalisk w Egipcie i na Bliskim Wschodzie, Warszawa: PCMA

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]