Teodor Antonowicz
 kapitan piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
9 listopada 1895 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
29 Pułk Strzelców Kaniowskich, |
| Stanowiska |
dowódca batalionu |
| Główne wojny i bitwy |
wojna polsko-bolszewicka, |
| Odznaczenia | |
  
| |
Teodor Orest Antonowicz (ur. 9 listopada 1895 w Kaliszu, zm. 1940 w ZSRR) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 9 listopada 1895 w Kaliszu jako syn Michała[1][2].
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Został awansowany na stopień porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4]. W 1923 jako oficer nadetatowy 29 pułku piechoty był w kadrze oddziału szkolnego Korpusu Kadetów Nr 1[5][6]. Awansowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928[7][8]. W 1928 był przydzielony do 26 pułku piechoty[9][10]. Według stanu z marca 1939 był dowódcą 1 kompanii Batalionu „Lwów II” Obrony Narodowej[11].
Po wybuchu II wojny światowej podczas kampanii wrześniowej 1939 był dowódcą batalionu piechoty „Wilno” w składzie Grupy „Dubno”. Po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów. Na wiosnę został zamordowany przez NKWD. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 55/4-91 oznaczony numerem 46)[2]. Ofiary tej zbrodni zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni[12].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości (6 czerwca 1931)[13]
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)
- Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1931)[14]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Ordre de Bataille Wojska Polskiego 17 września 1939
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Teodor Antonowicz. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-12-21].
- ↑ a b Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 2. [dostęp 2020-12-20].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 442.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 384.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 209, 1508.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 194, 1371.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 226.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 67.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 42.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 556.
- ↑ Rocznik Oficerski 1939 ↓, s. 332, 664-665.
- ↑ Teodor Antonowicz. nieobecni.com.pl. [dostęp 2020-12-21].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 104 „za zasługi na polu wychowania fizycznego i przysposobienia wojskowego”.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Kapitanowie piechoty II Rzeczypospolitej
- Ludzie urodzeni w Kaliszu
- Ludzie związani z Gródkiem
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (trzykrotnie)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani z Ukraińskiej Listy Katyńskiej
- Uczestnicy kampanii wrześniowej (strona polska)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1895
- Wojskowi związani ze Lwowem
- Zmarli w 1940
- Oficerowie 26 Pułku Piechoty (II RP)