Teodor Ptaszyński

Teodor Ptaszyński
	sierżant
Data i miejsce urodzenia	2 kwietnia 1914 ; Olendry Duże
Data i miejsce śmierci	2 marca 1997 ; Sieradz
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie ; Polskie Siły Zbrojne
Jednostki	37 Łęczycki Pułk Piechoty ; KOP ; 31 Pułk Strzelców Kaniowskich; 16 Lwowski Batalion Strzelców
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa; kampania wrześniowa; kampania włoska
	Odznaczenia

Teodor Ptaszyński (ur. 2 kwietnia 1914 w Olendrach Dużych, zm. 2 marca 1997 w Sieradzu) – sierżant Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Ignacego i Józefy, miał czwórkę rodzeństwa^[1]. Ukończył szkołę powszechną w Sieradzu, w trakcie nauki należał do drużyny harcerskiej.

W 1937 roku został powołany do odbycia służby wojskowej w 37 pułku piechoty. Został skierowany na przeszkolenie podoficerskie, po którym został skierowany do służby w Korpusie Ochrony Pogranicza w Zalesiakach i Nowych Trokach. Służbę zakończył w marcu 1939 roku^[2].

W lipcu 1939 roku został zmobilizowany i powołany do służby w 31 pułku strzelców kaniowskich. Z tą jednostką przebył szlak bojowy. 18 września był w grupie żołnierzy którzy wyrwali się z okrążenia w lasach kozienickich. Kontynuował walkę w rejonie Zamościa i Tomaszowa Lubelskiego.

Został wzięty do niewoli przez Armię Czerwoną i trafił do obozu jenieckiego w Starobielsku, gdzie pracował przy budowie dróg.

W dniu 12 sierpnia 1940 roku został objęty amnestią na mocy dekretu Rady Najwyższej ZSRS i trafił do jednostek polskich tworzonych przez Władysława Andersa. Otrzymał przydział do 2 pułku piechoty 6 Dywizji Piechoty w Tockoje. Jednostka została we wrześniu przemianowana na 16 pułk piechoty i w 1942 roku przeniesiona do Kitob w Uzbekistanie. W sierpniu 1942 roku drogą morską został przetransportowany do Iranu, a następnie do Iraku^[2].

Przeszedł szkolenie w obozach koło Kirkuku i w Quizil Ribat. W 1943 roku jego jednostka została przeformowana w 16 Lwowski Batalion Strzelców i przeniesiona do Palestyny a następnie do Egiptu.

W lutym 1944 roku jego jednostka została przetransportowana do Włoch. Brał udział w walkach o Monte Cassino, nad rzeką Chienti oraz o Anconę i Bolonię. Po zakończeniu działań bojowych we Włoszech pozostał w Triście w wojskach okupacyjnych^[2].

W 1947 roku został zdemobilizowany i osiadł w Anglii. W 1956 roku poślubił narzeczoną Milldread. Do Polski powrócił w listopadzie i zamieszkał w Sieradzu. W 1994 roku został awansowany na stopień sierżanta.

Zmarł 2 marca 1997 roku i został pochowany w rodzinnym grobowcu na cmentarzu parafialnym^[3].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Teodor Ptaszyński. geni.com. [dostęp 2019-03-03].
↑ ^a ^b ^c Wspomnienie o żołnierzu tułaczu. „Na sieradzkich szlakach”. 4/104/2011/XXVI, s. 45-47, 2011. Sieradz: Oddział PTTK w Sieradzu. ISSN 1232-2695.
↑ Teodor Ptaszyński. timenote.info. [dostęp 2019-03-03].

[1] Teodor Ptaszyński. geni.com. [dostęp 2019-03-03].

[NSS-2] Wspomnienie o żołnierzu tułaczu. „Na sieradzkich szlakach”. 4/104/2011/XXVI, s. 45-47, 2011. Sieradz: Oddział PTTK w Sieradzu. ISSN 1232-2695.

[3] Teodor Ptaszyński. timenote.info. [dostęp 2019-03-03].

[1]

[2]

[3]