Teresa Saporiti

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Portret Teresy Saporiti z łacińskim napisem: "Jej obraz tutaj, jej sława na całym świecie"

Teresa Saporiti (po mężu Codecasa) (ur. 1763 w Mediolanie, zm. 17 marca 1869 w Mediolanie) – włoska sopranistka.

Śpiewała wraz ze starszą siostrą Antonią w teatrze operowym Pasquale Bondiniego. Antonia porzuciła karierę i zmarła w Mediolanie w 1787 roku. Teresa nadal występowała w teatrze do 1788, występując w Lipsku, Dreźnie i Pradze. Najbardziej znana jej rola w tym czasie, to Donna Anna w 1787 w światowej premierze Don Giovanniego w Pradze. Mozart pisał tę partię z przeznaczeniem właśnie dla Saporiti[1].

W latach 1788 i 1789 śpiewała w Wenecji w Teatro Venier. Następnie pojawiła się w La Scali, śpiewała w teatrach Parmie, Modenie, Bolonii, Wiedniu, Moskwie i St Petersburgu. W Petersburgu była pierwszą śpiewaczką w teatrze operowym włoskiego kompozytora Gennaro Astarita i śpiewała tamże w operach Astarita, Paisiello i Cimarosy.

W późniejszych latach używała nazwiska męża: Teresa Saporiti-Codecasa. Mieszkała w Mediolanie i prowadziła w swym domu salon artystyczny. Na jednym z odbywających się tam koncertów w 1841 roku Verdi zaprezentował muzykę do opery "Nabucco", która miała premierę w następnym roku w La Scali. Jej córka Fulvia przyjaźniła się w późniejszych latach z Verdim. Teresa Saporiti zmarła w Mediolanie w dniu 17 marca 1869 w wieku 106 lat.

Teresa Saporiti komponowała m.in. dwie arie jej autorstwa "Dormivo w mezzo al Prato" i "Caro mio ben, deh senti" zostały opublikowane w 1796 roku[1].

Wybrany repertuar[edytuj | edytuj kod]

  • 1787 – Donna Anna w Don Giovannim Mozarta
  • 1788 – Mandane w operze Artaserse Bertoniego
  • 1788 – Selene w operze Arsace Guglielmiego
  • 1789 – Armida w operze Rinaldo Guglielmiego
  • 1789 – Nitteti w operze Nitteti Bianchiego
  • 1796 – w operze Il barbiere di Siviglia Paisiella

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Laura Williams Macy, The Grove book of opera singers, New York, NY: Oxford University Press, 2008, ISBN 978-0-19-533765-5, OCLC 213449631 [dostęp 2020-11-08].
  2. Pierluigi Petrobelli, Stefano La Via, Roger Parker, Pensieri per un maestro : studi in onore di Pierluigi Petrobelli, Torino: EDT, 2002, ISBN 88-7063-645-3, OCLC 53951083 [dostęp 2020-11-08].