Tewel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tewel – postać historyczna, zbójnik pochodzenia żydowskiego, grasujący w okolicach Gór Świętokrzyskich w XIX wieku.

Tewel dowodził bandą liczącą 30 ludzi, a jego zastępcą był Łembek (Lembek), włościanin spod Świętego Krzyża. Około 1825 roku banda Tewla napadała na dwory, plebanie i kupców, rabując i torturując napadniętych, którzy nie chcieli wskazać miejsca ukrycia kosztowności. Swą kryjówkę zbóje mieli na górze Zamczysko, niedaleko wsi Widełki. Według legendy, sam Tewel ukradł z fundamentów kościoła w Cisowie "diablą rączkę", która miała przynosić szczęście jej posiadaczowi.
Z czasem jego banda, w wyniku ścigania, rozpadła się. Sam Tewel uciekł na Węgry, a pozostałych jej członków sędzia z Chęcin nazwiskiem Raciborski, skazał na więzienie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Stankiewicz: Legendy świętokrzyskie. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1988, s. 107-108.
  • Tewel - Zbój Żyd www.powiat.kielce.pl dostęp [2012-06-14]