The Pyongyang Times
| |
| Częstotliwość |
tygodnik |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres |
Pjongjang, Sochon-dong, Sosong District |
| Wydawca |
Wydawnictwo w Językach Obcych KRLD |
| Tematyka |
polityczno-społeczna |
| Pierwszy numer | |
| Strona internetowa | |
The Pyongyang Times – północnokoreański, anglojęzyczny tygodnik wydawany w stolicy Korei Północnej, Pjongjangu, przez Wydawnictwo w Językach Obcych KRLD (Foreign Languages Publishing House of DPR Korea). Jest obcojęzyczną edycją miejscowej gazety „Pyongyang Sinmun”.
Pierwszy numer pojawił się 6 maja 1965 i miał osiem stron. Dziś jest dostępny w ponad stu krajach na całym świecie, a ponieważ jest wydawany po angielsku, jego dziennikarze szkolą się za granicą. Gazeta posiada też własną stronę internetową prowadzoną w kilku językach.[1]
W Korei Północnej tygodnik rozprowadzany jest w hotelach, na lotniskach i innych miejscach, w których przebywają obcokrajowcy.
Zawartość[edytuj | edytuj kod]
Tak jak we wszystkich koreańskich mediach państwowych większość artykułów, które zamieszcza gazeta poświęconych jest Kim Dzong Unowi. Struktura opiera się zwykle na takim samym schemacie. Strona tytułowa najczęściej poświęcona jest Kimowi; opisywane są jego wizyty w różnych instytucjach i wychwalane przywództwo. Na kilku kolejnych stronach podawane są szczegóły technologicznych i ideologicznych dokonań koreańskiego narodu i propaganda przeciwko Korei Południowej, Japonii, Stanom Zjednoczonym oraz innym krajom, które Korea Północna uważa za wrogie[2]. Na końcu znajdują się „wiadomości ze świata”, choć zwykle umieszczane są tam informacje dotyczące innych narodów socjalistycznych.
Propaganda[edytuj | edytuj kod]
W gazecie często ukazują się różne informacje o Korei Południowej, szczególnie w odniesieniu do rzekomo nieprzestrzeganych praw człowieka. Tygodnik twierdzi, że 50% Koreańczyków z południa jest bezrobotnych, 57,6% jest zakażonych gruźlicą, a amerykańscy żołnierze z AIDS są celowo tam umieszczani, w ramach świadomej polityki zarażenia miejscowej populacji. 31 maja 1986 r. pojawił się artykuł krytykujący decyzję o przyznaniu Letnich Igrzysk Olimpijskich Korei Południowej w 1988. Napisano w nim m.in. że jeśli olimpiada się tam odbędzie, „wielu sportowców i turystów może spotkać śmierć i zarażenie AIDS”.[3] Dodano też, że Korea Północna to jedyny kraj na świecie, w którym nie ma żadnych chorych na HIV/AIDS.[4]
W 2007 kiedy kraj nawiedziła wielka powódź, gazeta stosunkowo otwarcie i szczegółowo opisała zniszczenia do jakich doszło. Oświadczyła, że 20 300 domów zostało zniszczonych, 223 000 hektarów pól uprawnych zalanych, a „kilkaset” osób zginęło.[5]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ North Korea This Week No. 435 (8 lutego 2007)
- ↑ Teo Cheng Wee: Passage to Pyongyang: Key information. Asiaone Travel/The Straits Times, 2006-05-01. [dostęp 2012-11-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-06)]. (ang.).
- ↑ Alfred Erich Senn, Power, politics, and the Olympic Games, Champaign, IL: Human Kinetics, 1999, s. 221, ISBN 978-0880119580, OCLC 40174970.
- ↑ North Korea Expels 27 Foreign HIV Carriers: Report
- ↑ Tim Johnson: North Korea opens up, a little. The McClatchy Company, 2007-09-03. [dostęp 2012-11-08]. (ang.).