Tichon (Radovanović)
| Tihomir Radovanović | |
| Biskup zahumsko-hercegowiński | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 lipca 1891 |
| Data i miejsce śmierci |
8 lutego 1951 |
| Biskup zahumsko-hercegowiński | |
| Okres sprawowania |
1934–1939 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
do 1932 |
| Diakonat |
1913 |
| Prezbiterat |
do 1932 |
| Chirotonia biskupia |
21 listopada 1932 |
| Data konsekracji |
21 listopada 1932 |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Miejsce | |
| Konsekrator | |
| Współkonsekratorzy |
Tichon, imię świeckie Tihomir Radovanović (ur. 8 lipca 1891 w Malim Požarevcu, zm. 8 lutego 1951 w Belgradzie) – serbski biskup prawosławny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Dimitrija i Darinki Radovanović. Gimnazjum i seminarium duchowne ukończył w Belgradzie. Bezpośrednio po uzyskaniu dyplomu tejże szkoły podjął pracę w charakterze nauczyciela we wsi Drlupi. W 1913 przyjął święcenia diakońskie z rąk metropolity belgradzkiego Dymitra i podjął pracę duszpasterską w cerkwi Zesłania Ducha Świętego (starej cerkwi) w Kragujevcu. W czasie I wojny światowej służył w armii serbskiej jako sanitariusz i dostał się do niewoli austriackiej[1].
Po zakończeniu wojny podjął w Atenach studia teologiczne, które zakończył w 1922 obroną pracy doktorskiej poświęconej ewolucji idei mesjanistycznych. Następnie wrócił do Belgradu i został zatrudniony najpierw w I męskim liceum w tymże mieście, a następnie otrzymał posadę docenta na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Belgradzkiego. Przed 1932 został także sekretarzem Świętego Synodu Serbskiego Kościoła Prawosławnego[1].
21 listopada 1932 został wyświęcony na biskupa sremskiego, wikariusza eparchii belgradzkiej, w soborze św. Michała Archanioła w Belgradzie. Po dwóch latach objął katedrę zahumsko-hercegowińską. Równocześnie z pracą duszpasterską kontynuował badania naukowe nad Starym Testamentem, opublikował szereg prac z tej tematyki[1]. Z powodu choroby w 1939 na własną prośbę odszedł z katedry. Zmarł w 1951 w Belgradzie i został pochowany w sąsiedztwie cerkwi Opieki Matki Bożej w tymże mieście[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d biskup Sawa (Vuković), Srpski jerarsi od devetog do dvatesetog veka, Evro Beograd, Unireks Podgorica, Kalenić Kragujevac, 1996, ss.493–494.