Tiszimir
| Władca trebińsko-duklański | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Ojciec |
Chwalimir |
Tiszimir (Tugomir) także Čučimir[1] (gr.: Τζουτζημερης, Τzoutzēmerēs, łac.: Tugomir) - władca trebińsko-duklański po 950 roku do około 971 roku[2]
Syn Chwalimira. Jego imię Čučimir pozostaje niewątpliwie w związku z polskim czuć, oznacza zapewne: ten który czuje pragnienie pokoju i nawiązuje do imienia ojca Chwalimir - ten który zachwala pokój[3]. Na okres jego panowania przypada wyswobodzenie się Trawunii spod zwierzchnictwa serbskiego po śmierci księcia Czasława Klonimirovicia około 950 roku[4]. Po rozpadzie Serbii Wyszesławiców na szereg drobnych żupanii, Trawunia pod rządami Chwalimira i Tiszimira odzyskała niezależność i zwierzchnictwo nad terytorium Dukli. Tiszimir przeniósł centrum swego księstwa do Dukli[5]. Był prawdopodobnie ostatnim władcą Trawunii z rodzimej dynastii Beliciów. Po jego śmierci władzę w księstwie trebińsko-duklańskim przejął duklański ród Predimirowiczów: Petrisław w Dukli, Dragimir w Trawunii a Mirosław w rejonie Podgoricy[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lekcje Tiszimir (Tugomir) podaje T. Wasilewski (Historia Jugosławii, s. 67), Čučimir - W. Frančić (Słownik starożytności słowiańskich, s. 265 i 307)
- ↑ a b Ch. Cawley: Medieval Lands.
- ↑ Vilim Frančić: Słownik starożytności słowiańskich. T. 1. s. 307.
- ↑ Zdaniem Frančicia jego panowanie przypada na I połowę X wieku (Słownik starożytności słowiańskich, s. 307)
- ↑ T. Wasilewski: Historia Jugosławii. s. 67.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ch. Cawley: Medieval Lands. Foundation for Medieval Genealogy, 2006–2007.
- T. Wasilewski: Historia Jugosławii do XVIII wieku. W: W. Felczak, T. Wasilewski: Historia Jugosławii. Wrocław: Ossolineum, 1985. ISBN 83-04-01638-9.
- Słownik starożytności słowiańskich. T. 1. Wrocław: Ossolineum, 1961.