Tlenki talowo-barowo-wapniowo-miedziowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schematyczne przedstawienie struktury tlenku TBCCO-2223 w postaci warstw.

Tlenki talowo-barowo-wapniowo-miedziowe (TBCCO - skrót od ang. thallium barium calcium copper oxide, wym. "tibko") - grupa nadprzewodników wysokotemperaturowych o wzorze ogólnym TlmBa2Can−1CunO2n+m+2+δ, gdzie δ oznacza niedobór atomów tlenu niezbędny do nadprzewodzenia. Tlenki TBCCO podobnie jak inne nadprzewodniki miedziowe (YBCO, BSCCO) oznacza się symbolami składającymi się z cyfr oznaczających współczynniki stechiometryczne. Niektóre spośród tlenków TBCCO wykazujących nadprzewodnictwo wraz z ich oznaczeniami zestawiono w tabeli:

Wzór tlenku Oznaczenie Temperatura krytyczna
Tl2Ba2Cu1O6 TBCCO-2201 85 K
Tl2Ba2Ca1Cu2O8 TBCCO-2212 105 K
Tl2Ba2Ca2Cu3O10 TBCCO-2223 125 K

Wykorzystanie nadprzewodników talowych, w szczególności w postaci cienkich warstw, ogranicza wysoka toksyczność talu i jego związków jak również lotność tlenku talu w temperaturze syntezy[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Nadprzewodniki wysokotemperaturowe. W: Michael Cyrot, Davor Pavuna: Wstęp do nadprzewodnictwa. Nadprzewodniki wysokotemperaturowe. Warszawa: PWN, 1996, s. 162, 169. ISBN 83-01-11937-3.