Przejdź do zawartości

Toivo Kuula

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Toivo Kuula
Ilustracja
Imię i nazwisko

Toivo Timoteus Kuula

Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1883
Vaasa

Pochodzenie

fińskie

Data i miejsce śmierci

18 maja 1918
Wyborg

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

podpis

Toivo Timoteus Kuula[1] (ur. 7 lipca 1883 w Vaasa, zm. 18 maja 1918 w Wyborgu[1][2]) – fiński kompozytor.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1900 roku podjął studia w Instytucie Muzycznym w Helsinkach u Martina Wegeliusa i Armasa Järnefelta (kompozycja) oraz Viktora Nováčka (skrzypce)[2]. W 1903 roku przerwał edukację i wrócił do rodzinnego Vaasa, gdzie był dyrygentem i nauczycielem muzyki[2]. Wznowił studia w 1906 roku[2]. W latach 1908−1910 był uczniem Marco Enrico Bossiego w Bolonii, Hansa Sitta w Lipsku i Marcela Labeya w Paryżu[1][2]. Od 1910 do 1911 roku był dyrygentem orkiestry w Oulu[2]. W latach 1911−1912 przebywał w Berlinie[1][2]. W latach 1912−1916 działał jako dyrygent orkiestrowy w Helsinkach, następnie w Wyborgu[2]. Zginął podczas walk ulicznych w trakcie fińskiej wojny domowej[1].

W swojej twórczości czerpał z ludowej muzyki fińskiej, wykorzystując zwłaszcza skale modalne[2]. W warstwie orkiestrowej pozostawał pod silnym wpływem Jeana Sibeliusa[2]. Stosował środki impresjonistyczne[1].

Ważniejsze kompozycje

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Symfonia (niedokończona)
  • 2 suity Eteläpohjalainen sarja (nr 1 1906−1909, nr 2 1912−1914)
  • Allegretto (1905)
  • Preludium i fuga (1909)

Utwory kameralne

  • Sonata e-moll na skrzypce i fortepian (1907)
  • Preludium i intermezzo na smyczki i organy (1909)
  • Tańce z południowej Ostrobotni na skrzypce i fortepian (1911)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • legenda symfoniczna Merenkylpijäneidot na sopran i orkiestrę (1910)
  • legenda symfoniczna Orjan poika na sopran i baryton solo, chór mieszany i orkiestrę, słowa Eino Leino (1910)
  • Impi ja Pajarin poika na sopran i orkiestrę, słowa Eino Leino (1912)
  • Nuijamiesten marssi na chór mieszany i orkiestrę, słowa Veikko Antero Koskenniemi (1912)
  • Stabat Mater na chór mieszany, orkiestrę i organy (1914−1918, dokończone przez Leeviego Madetoję)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1995. ISBN 978-0-02-865528-4.
  2. a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 5. Część biograficzna klł. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1997, s. 253. ISBN 978-83-224-3303-4.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]