Torpedowce typu Støren

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Torpedowce typu Støren
Ilustracja
„Støren” w 1887 r.
Kraj budowy

 Wielka Brytania

Użytkownicy

 Kongelige Danske Marine

Stocznia

John I. Thornycroft & Company, Chiswick

Wejście do służby

1887

Wycofanie

1919

Zbudowane okręty

2

Dane taktyczno-techniczne[1][2]
Wyporność

normalna: 89 ton
pełna: 107 t

Długość

39,62 m

Szerokość

4,21 m

Zanurzenie

2,21 m

Napęd

1 maszyna parowa
2 kotły lokomotywowe
moc 1200 KM, 1 śruba

Prędkość

18,5 węzła

Załoga

20

Uzbrojenie

2 rewolwerowe działka kal. 37 mm L/17 (2 x V)
4 wt kal. 381 mm (2 x I, 1 x II)

Torpedowce typu Søløvenduńskie torpedowce z lat 80. XIX wieku. W 1887 roku w brytyjskiej stoczni John I. Thornycroft & Company w Chiswick zbudowano dwa okręty tego typu. Jednostki weszły w skład Kongelige Danske Marine jesienią 1887 roku, a z listy floty skreślono je w 1919 roku.

Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]

Torpedowce typu Støren zostały zaprojektowane na duńskie zamówienie i zbudowane w brytyjskiej stoczni John I. Thornycroft & Company w Chiswick[1]. Stępki obu okrętów położono w 1887 roku (numery stoczniowe 249–250) i w tym samym roku zostały zwodowane[1][2].

Okręt Stocznia Początek budowy Wodowanie Wejście do służby Los
Støren Thornycroft 1887 1887 sierpień 1887 wycofany 1919
Søløven wrzesień 1887

Dane taktyczno–techniczne[edytuj | edytuj kod]

Okręty były torpedowcami o długości całkowitej 39,62 metra, szerokości całkowitej 4,21 metra i zanurzeniu 2,21 metra[1][2]. Wyporność normalna wynosiła 89 ton, zaś pełna 107 ton[2][3][a]. Okręty napędzane były przez pionowe maszyny parowe o mocy 1200 KM, do której parę dostarczały dwa kotły lokomotywowe[1][2]. Maksymalna prędkość napędzanych jedną śrubą jednostek wynosiła 18,5 węzła[1][2][b]. Okręty zabierały zapas 14 ton węgla[3].

Uzbrojenie artyleryjskie jednostek składało się z dwóch pojedynczych rewolwerowych działek kalibru 37 mm L/17 M1875[1][2]. Okręty wyposażone były w dwie dziobowe wyrzutnie torped kal. 381 mm oraz podwójny aparat torpedowy tego samego kalibru[1][2].

Załoga pojedynczego okrętu składała się z 20 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][3].

Służba[edytuj | edytuj kod]

Støren” i „Søløven” zostały przyjęte do służby w Kongelige Danske Marine jesienią 1887 roku[1]. W 1916 roku oznaczenie okrętów zmieniono na T2 i T3[1]. Jednostki zostały wycofane ze służby w 1919 roku[1][4].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 352 podaje, że wyporność okrętów wynosiła 115 ton.
  2. Brassey 1894 ↓, s. 345 podaje, że okręty osiągały prędkość 23 węzły.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l Gogin 2021 ↓.
  2. a b c d e f g h Chesneau i Kolesnik 1979 ↓, s. 367.
  3. a b c Brassey 1894 ↓, s. 345.
  4. Gardiner i Gray 1985 ↓, s. 352.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]