Trzeci rząd Jacques’a Santera i Jacques’a Poosa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Trzeci rząd Jacques’a Santera i Jacques’a Poosa – rząd Luksemburga pod kierownictwem premiera Jacques’a Santer i wicepremiera Jacques’a Poosa. Zastąpił ich drugi gabinet.

Gabinet został powołany 13 lipca 1994 po wyborach parlamentarnych z tego samego roku. Rząd utworzyli dotychczasowi partnerzy koalicyjni: Chrześcijańsko-Społeczna Partia Ludowa (CSV) oraz Luksemburska Socjalistyczna Partia Robotnicza (LSAP). 20 stycznia 1995 zakończył urzędowanie Jacques Santer, który złożył rezygnację w związku z przejściem do pracy w Komisji Europejskiej. Obowiązki premiera przejął wówczas Jean-Claude Juncker (pozostał przy tym na swoich funkcjach, a także został ministrem stanu i ministrem skarbu). 26 stycznia tegoż roku powstał rząd Jean-Claude’a Junckera i Jacques’a Poosa.

Skład rządu[edytuj | edytuj kod]

  • Jacques Santer (CSV)
    • premier, minister stanu, minister kultury
  • Jacques Poos (LSAP)
    • wicepremier, minister spraw zagranicznych, handlu zagranicznego i współpracy rozwojowej
  • Fernand Boden (CSV)
    • minister rodziny i solidarności, minister ds. klasy średniej i turystyki, minister służb publicznych
  • Jean Spautz (CSV)
    • minister spraw wewnętrznych, minister mieszkalnictwa
  • Jean-Claude Juncker (CSV)
    • minister finansów, minister pracy
  • Marc Fischbach (CSV)
    • minister edukacji, minister sprawiedliwości
  • Johny Lahure (LSAP)
    • minister zdrowia, minister środowiska
  • Robert Goebbels (LSAP)
    • minister gospodarki, minister robót publicznych, minister energii
  • Alex Bodry (LSAP)
    • minister planowania przestrzennego, minister sił policyjnych, minister ds. kultury fizycznej i sportu, minister ds. młodzieży
  • Marie-Josée Jacobs (CSV)
    • minister rolnictwa, winogrodnictwa i rozwoju obszarów wiejskich, minister delegowany ds. kultury
  • Mady Delvaux-Stehres (LSAP)
    • minister zabezpieczenia społecznego, minister transportu, minister komunikacji
  • Georges Wohlfart (LSAP)
    • sekretarz stanu

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]