Przejdź do zawartości

Uładzimir Załamaj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Uładzimir Załamaj
Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1940
Kończany, powiat grodzieński

Zastępca premiera Białoruskiej SRR/Republiki Białorusi
Okres

od 1990
do 1994

Członek Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji
Okres

od 13 stycznia 1997
do 19 grudnia 2000

Deputowany do Rady Najwyższej ZSRR XII kadencji
Okres

od 1989
do 1991

Przewodniczący Brzeskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego
Okres

od 1994
do 2000

Odznaczenia
Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Uładzimir Alaksandrawicz Załamaj (biał. Уладзімір Аляксандравіч Заламай[a], ros. Владимир Александрович Заломай, Władimir Aleksandrowicz Załomaj; ur. 7 stycznia 1940 w Kończanach w powiecie grodzieńskim) – radziecki i białoruski polityk, w latach 1990–1994 zastępca premiera Białorusi, minister ds. Wspólnoty Niepodległych Państw, w latach 1989–1991 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR XII kadencji, w latach 1997–2000 członek Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 7 stycznia 1940 roku we wsi Kończany, w powiecie grodzieńskim obwodu białostockiego Białoruskiej SRR, ZSRR[b]. W 1960 roku ukończył Technikum Zootechniczne w Wołkowysku, w 1968 roku Miński Instytut Radiotechniczny, a w 1980 roku Akademię Nauk Społecznych przy KC KPZR. W 1960 roku pracował jako zootechnik i wiceprzewodniczący kołchozu „1 Maja” w rejonie prużańskim. W latach 1960–1963 służył w szeregach w Armii Radzieckiej. W latach 1968–1973 pracował jako inżynier nastawiacz, mistrz, zastępca kierownika, kierownik wydziału w Brzeskich Zakładach Przyrządów Elektrometrycznych. W latach 1973–1978 był sekretarzem komitetu partyjnego w Brzeskich Zakładach Elektromechanicznych, kierownikiem Wydziału Przemysłowego w Brzeskim Komitecie Obwodowym Komunistycznej Partii Białorusi (KPB). W latach 1986–1990 był I sekretarzem Brzeskiego Komitetu Obwodowego KPB. W latach 1989–1991 był deputowanym ludowym do Rady Najwyższej ZSRR XII kadencji. W roku 1990 był I zastępcą przewodniczącego Brzeskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego. W latach 1990–1994 pełnił funkcję wiceprezesa Rady Ministrów Białoruskiej SRR/Republiki Białorusi. Zasiadał także na stanowisku ministra ds. Wspólnoty Niepodległych Państw. W latach 1994–2000 był przewodniczącym Brzeskiego Obwodowego Komitetu Wykonawczego. Na stanowisko to został wyłoniony przez obwodową elitę polityczną, a nie władze centralne. Utrzymywał się na nim dłużej niż inni przewodniczący obwodowych KW w tamtym czasie[1].

13 stycznia 1997 roku został członkiem nowo utworzonej Rady Republiki Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[2]. Od 22 stycznia wchodził w niej w skład Komisji ds. Międzynarodowych i Bezpieczeństwa Narodowego[2][3]. Jego kadencja w Radzie Republiki zakończyła się 19 grudnia 2000 roku[2].

Poglądy

[edytuj | edytuj kod]

Uładzimir Załamaj dążył do utworzenia wolnej strefy ekonomicznej w obwodzie brzeskim i nawiązania bliższych kontaktów z Polską. Miał zdecydowanie negatywny stosunek wobec białoruskich ruchów i działaczy zorientowanych narodowo i demokratycznie. 29 października 1996 roku, w czasie I Ogólnobiałoruskiego Zgromadzenia, wystąpił wbrew generalnej linii ustalonej przez prezydenta Alaksandra Łukaszenkę. Zamiast wyrazić poparcie dla planowanego referendum, mówił o konieczności reform gospodarczych. Był za to później wielokrotnie krytykowany przez Łukaszenkę[1].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Uładzimir Załamaj jest żonaty, ma dwoje dzieci[1].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Уладзімер Аляксандравіч Заламай (czyt. Uładzimier Alaksandrawicz Załamaj).
  2. Jednostka administracyjna istniejąca de facto, legalna z punktu widzenia władz ZSRR. Z punktu widzenia prawa międzynarodowego – w powiecie grodzieńskim województwa białostockiego II Rzeczypospolitej, pod okupacją ZSRR.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.